Ossowski - władza jest możliwością podejmowania i realizowania decyzji niezależnie od woli ludzi, których decyzja w taki czy inny sposób dotyczy
Jan ma władzę nad Piotrem zawsze i tylko wtedy, gdy zgodnie z normami obowiązującymi w społeczeństwie, do którego należą Jan i Piotr, Jan ma prawo rozkazywać Piotrowi, a Piotr winien jest posłuch rozkazom Jana
* co najmniej dwóch partnerów stosunku władczego (osoby, grupy),
* rozkaz sprawującego władzę, wyrażenie woli w stosunku do tego, nad kim władzę sprawuje (sankcje),
* posłuch tego, nad kim władza jest sprawowana ( wykonać rozkazy),
* normy społeczne, które określają, że rozkazodawca ma prawo wydawać rozkaz (winien posłuszeństwo rozkazom sprawującego władzę)
FORMY WŁADZY I WPŁYWU
Autorytet = władza legitymizowana, akceptowana przez innych: autorytet formalny, moralny, merytoryczny
Przemoc = władza oparta na „nagiej sile”, przewadze fizycznej, bez akcji drugiej strony
Przymus = uprawnienie do wyegzekwowania swoich decyzji, żądań czy poleceń związane z pozycją społeczną wyposażoną w prerogatywy wladcze-sankcje, strach
Wpływ = władza oparta na argumentach, perswazji, autorytecie osobistym, uznanych przez drugą stronę
ORGANIZACJA OPIEKI MEDYCZNEJ JAKO WŁADZA
Tradycyjny model zobowiązania lekarza do działanie w najlepiej pojętym interesie swojego pacjenta
Reforma służby zdrowia wprowadza system koordynowanej opieki zdrowotnej: pomiędzy lekarza a chorego wdarły się: „limity przyjęć”, „opłaty za usługi”, „analizy kosztu i zysku lub efektywność”
Czy utrzymywanie zdrowia pacjenta i ratowanie jego życia przestało by celem głównym celem instytucji medycznych, natomiast takim celem stało się przetrwanie instytucji?
PROBLEMY:
*makroalokacja ograniczonych środków medycznych,
* przerzucenie odpowiedzialności za braki środków medycznych na niższy szczebel decyzyjny- mikroalokacja,
* tworzenie się obszaru tzw. „dzikiej mikroalokacji”,
* śmierć pacjenta wynikająca z błędów w dystrybucji zasobów medycznych
WŁADZA KLINIKI NAD CHOROBĄ I ŚMIERCIĄ Kluczowe zagadnienie funkcjonowania nowoczesnej kliniki:
* podział kompetencji pomiędzy wyspecjalizowanymi lekarzami,
* nasycenie wysoko specjalistyczną aparaturą medyczną,
* racjonalne strategie decyzyjne i skuteczny przepływ informacji
Kluczowe problemy kliniki w Polsce:
* brak środków finansowych na wykonanie standardowych i zakontraktowanych usług medycznych,
* brak rezerwy finasowej na realizację usług niezakontraktowanych wynikających z tzw. przypadków „loterii życia”,
* zadłużenie szpitali i niewypłacalność wobec różnych podmiotów,
* niecheć personelu medycznego do restrukturyzacji i komercjalizacji szpitali.