16368 Okres poniemowlęcy 2 3 ogółem 2

WIEK POMEMOHIĘCY

Wiek poniemowlęcy obejmuje drugi i trzeci rok życia dziecka.

1.    W okresie tym dziecko opanowuje umiejętność swobodnego poruszania się w przestrzeni (chodzi, biega, wspina się, wchodzi po schodach). Pozwala mu to na samodzielne poznawanie otoczenia.

2.    Doskonalą się ruchy manipulacyjne. Dziecko trzyletnie osiąga zdolność koordynacji wzrokowo-ruchowej w stopniu pozwalającej na wykonywanie prostych czynności konstrukcyjnych (stawianie babek z piasku czy stawianie wież z klocków). Pojawiają się początki rysowania tzn. dziecko potrafi posługiwać się ołówkiem w sposób pozwalający na pozostawienie śladu na papierze.

3.    Dziecko opanowuje funkcje społeczne przedmiotów -poznaje ich przeznaczenie, ora2 uzyskuje elementarny poziom samodzielności w zaspokajaniu swych potrzeb.

4.    Osiągnięciem rozwojowym dziecka w końcowym okresie wieku poniemowlęcego jest pełna interioryzacja myślenia. Dziecko staje się dzięki temu zdolne do naśladownictwa odroczonego czyli powtarzania pewnych czynności nie bezpośrednio po ich dostrzeżeniu, lecz dopiero po pewnym czasie. Kształtuje się inteligencja sensoryczno-motoryczna, której podstawową strukturą są schematy czynnościowe zmieniające swą postać w ciągu dwóch pierwszych lat życia dziecka.

5.    Ważnym przejawem interiory zacji jest zdolność przewidywania wyników własnych czynności, a więc elementarnego planowania działań. Np. potrafi przed rozpoczęciem budowy z klocków powiedzieć, co zrobi, określić przed zabawą, w co się będzie bawić.

6.    Dziecko dostrzega, że może być sprawca zmian w otoczeniu, przedmiotem własnych działań. Odkrywa własną odrębnośćpszychiczną - ‘ja psychicznego’.

7.    W okresie tym pojawiają się początki mowy kontekstowej-wykraczajacej poza aktualne działanie praktyczne i dane spostrzeżeniowe. Koniec wieku poniemowlęcego przynosi opanowanie podstaw języka. Słownik dziecka liczy około 1000-1500 słów. Znaczenia słów są wyraźne określone. Buduje zdania zgodnie z regułami gramatycznymi. Przeciętnie złożone są z 3-4$łów, choć zdażają się i dłuższe.

8.    Dziecko zaczyna być zdolne do nawiązywania słownych kontaktów z otoczeniem. Dąży do wymiany informacji(na ogół jednak związanych z aktualnym działaniem).

9.    Głównymi partnerami w kontaktach są dorośli. W trzecim roku życia dzieci okazują sobie wyraźne zainteresowanie i naśladują się, są to tzw. zabawy równoległe, nie potrafią jednak współdziałać.

10.    W wieku poniemowlęcym zmiany rozwojowe prowadza do osiągnięcia przez dziecko elementarnego poziomu autonomii wobec świata, polegającej na odkrywaniu własnego ‘ja psychicznego’ i upośredniczeniu kontaktów z rzeczywistością przez wyobrażenia i słowa.