tyW^yuki, „śmtg
Łączenie kilku znaków wymaga dużej koncentracji. Trzeba widzieć słowo całościowo a także jego rozmieszczenie w przestrzeni, w której będzie kaligrafowane. Zachowanie elastycznego nadgarstka, różnicowanie nacisku i prędkości pozwoli nam otrzymać kreskę o płynności utworu muzycznego.
Łączymy oba znaki podobnie jak w ume.
Znajdując się w punktach (a) i (b), zdecydowanie się zatrzymujemy i zmieniamy kierunek pędzla. Ostatnia kreska o w jest zwykle długa i kreślona z niezbyt dużym naciskiem. Połączenie z pierwszą kreską <56 me przechodzi przez lekkie zaokrąglenie w lewo. Czekamy pół sekundy w punkcie (c) i (d), a potem miękko unosimy pędzelek.
Ruchy tib me są nieco uproszczone w stosunku do formy podstawowej (str. 17).
60 W zamian za to otrzymujemy formę bar
dziej zaokrągloną, pod koniec której należy delikatnie uwolnić energię.