potrzeby samolotu P-24, zdecydowanie lepszego od B.534, a jednocześnie planowano przezbrojenie na sprzęt całkowicie nowoczesny. Chodziło więc chyba o pośredniczenie w dalszej sprzedaży samolotów czechosłowackich (prawdopodobnie przez Wolne Miasto Gdańsk) do objętej wojną domową Hiszpanii, gdzie sprzedano m.in. używane do szkolenia, stare, dawno wycofane z uzbrojenia, samoloty myśliwskie PWS-10.
Punktem szczytowym .kariery” samolotu B.534 był Międzynarodowy Miting Lotniczy w Zurichu zorganizowany w dniach 24 do 30 lipca 1937 roku. Sam miting zakończył się wielkim sukcesem niemieckiego Messerschmitta Bf 109, samolotu nowoczesnego znanego z lat H wojny światowej, który jeszcze po wojnie produkowany był w Czechosłowacji i Hiszpanii. W konkurencji z tak nowoczesnym samolotem myśliwiec B.534 wypadł bardzo dobrze. W konkursie wznoszenia na wysokość 3000 m samoloty czechosłowackie zajęły 3, 4, 5 miejsce (najlepszy czas 2 min 32,8 s). a w ciężkich warunkach w locie okrężnym na trasie 367 km wygranym przez' majora Seidemana na Bf 109 w czasie 56 min 47 s wynikiem 387 km/h, drugie miejsce zajął porucznik Hlada uzyskując prędkość lotu 350 kra/h, trzecie miejsce zajął Suobl, a czwarte Perina. Także w wyścigu kluczy pierwsze miejsce zdobyły Bf 109 osiągając prędkość lotu 374 km/h, a drugie miejsce B.534 wynikiem 361 km/h.
Samoloty niemieckie były do tych zawodów specjalnie przygotowane, podczas gdy z samolotów czeskich zdjęto tylko zbędne wyposażenie i uzbrojenie: zdemontowano osłony karabinów maszynowych i zakryto rowki luf. Silniki samolotów czechosłowackich pochodziły z produkcji seryjnej i były nieznacznie ulepszone, natomiast ekipa niemiecka zmieniała silniki i śmigła przed każdą konkurencją. Mimo to. że saińoloty Bf 109 i B.534 należały do dwóch różnych okresów historii lotnictwa konfrontacja w Zurichu nie wypadła dla samolotu czechosłowackiego źle.
Do spotkania obydwu samoldtów w boju praktycznie nie doszło, trudno przecież uważać udział kilku samolotów B.534 w Narodowym Powstaniu Słowackim za
Tablice r przyrządami pokładowymi: a — 1, 2 seria, b — 3, 4 seria, c — Bk.534; I — busola, 2 — wysokość łomie r z, 3 — wariometr, i — prędkościomierz, 5 — obrotomierz, 6 — przełącznik. 7 — kurek paliwowy, 3 — wskaźnik ciśnienia paliwa, 9 — wskaźnik ciśnienia oleju, 10 — wskaźnik ciśnienia sprężarki, II — teimometr oleju, 12 — termometr wody, 13 — wskaźnik poziomu paliwa, 14 — wskaźnik ciśnienia w hamulcach pneumatycznych Dunlop. i5 — kontrola pompy paliwowej. 15 — pompa wtryskowa Ania, 17 — dodatkowe smarowania silnika, 23 — wskaźnik ciśnienia tlenu w inhalatorze, 19 — ostrzegacz przeciwpożarowy Kubat, 30 — kontrola ładowania karabinów maszynowych, 22 — zakrętomierz, 22 — wskaźnik dodatkowego smarowania, 23 — tabliczka znamionowa
okazję do wykazania walorów antycznego wtedy samolotu.
Przed wojną w okresie napięcia politycznego, związanego z układem monachijskim i aneksją Sudetów, lotnictwo czechosłowackie mogło jeszcze skutecznie interweniować, ponieważ część sprzętu Luftwaffe była przestarzała. W marcu 1939 roku Niemcy posiadali sprzęt znacznie nowocześniejszy, na uzbrojeniu znajdowały się Messerschmitty wersji C i D, rozpoczęto produkcję wersji E. W spotkaniu z Bf 109 D, E samolot B.534 teoretycznie miał niewielkie szanse, poza tym piloci niemieccy mieli za sobą doświadczenia z wojny domowej w Hiszpanii.
13