H+ Cu2+
(o=1mol-dm 3) (cr= 1mol-dm 3)
Rys. 10.1. Schemat ogniwa Daniella
Rys. 10.2. Ogniwo galwaniczne złożone ze standardowej elektrody wodorowej i elektrody Cu2+/Cu
eZn|Zn2+(a= 1,0 mol-dnr3)||Cu2+ (a = 1,0 mol • dm"3) | Cu® (10.5)
Pojedyncze linie oznaczają granicę faz, a linie podwójne — klucz elektrolityczny. Potencjał na granicy faz metal/roztwór jest wynikiem reakcji utleniania i redukcji. Elektroda, na której zachodzi utlenianie, jest anodą, a na której zachodzi redukcja — katodą. Zapis jest taki, że po lewej stronie jest półogni-wo, w którym zachodzi utlenianie, a po prawej półogniwo, w którym zachodzi redukcja. SEM ogniwa można zapisać równaniem:
-^(ogniwa) -^^prawej^ -^^lewej J (10-6)
W przypadku ogniwa Daniella mamy zatem:
^(ogniwa) = £(Cu/Cu2+) “ 7i(Zn/Zn2+) (10.7)
Dla usystematyzowania potencjałów elektrod wprowadzono pojęcie standardowych potencjałów elektrod, które wyznacza się w następujących warunkach:
1) pomiar przeprowadza się w temp. 298 K;
2) aktywność jonów czynnych jest równa 1 mol • dm-3;
3) standardowe potencjały elektrod są wyznaczane względem standardowej elektrody wodorowej.
Standardowe potencjały elektrod oznacza się symbolem E°. Standardowy potencjał elektrody wodorowej = 0,0000 V.
Na rysunku 10.2 przedstawiono ogniwo złożone z elektrody wodorowej i elektrody Cu2+/Cu. Schematycznie ogniwo to można zapisać:
6Pt/H2(i atm) I H(„= ! mol. dm-3) || CU(211 mol. dm'3) I Cu® (10.8)
-£(ogniwa) = -E(Cu/Cu2+) — ^(H+/tH2) (10-9)
£(°H+/iH2) = 0,0000 V. Zmierzone stąd E(Cu/Cu2+) — ^(ogniwa) = +0,337 V
178