21715 SNC03793

óMi

ila 11

liii li

,b

rnc^o rozkładu opadów

,v\ i*'

"y || Mi/fi opadów w ciągu roku jest tzw. wskaźnik /*Minifrwany przez S.P. Chromowa (1969)

12

Ł\

r.

i, p    opiliIV IliMIy ziu /’ opady roczne.

\\hi*o;uli* " u |n / y|iimj' wartom !) w przypadku równych opadów wszystkich mie-^ hilld/u dii/i^;] ul* lóy/uomir mości sum miesięcznych, występującej m.in. w re-iiaiwh .WiultdnoM I in>iiisuiiow« ) luli w suchych klimatach zwrotnikowych, wskaźnik I tii uh w iii I* ni' I 1,91 Wfikuźiiik nici (rwfiomiorności opadów może m.in. służyć jako miiiiti koillyii' Ul ''I" IIHI plllWhilfiego, okazuje się bowiem, że z reguły wzrasta on wgłębi Um Na u i*ul* "ukikj wmbrif i V_m wynoszą około 0,2-0,3. Najmniejsze zróżnicowani,' bhlblów HlNyi źliyi li niiiją szczyty gól (Śnieżka 0,18, Kasprowy Wierch 0,27) i Po-uuao /tuhodiil*¹ (I ¹ - ll/ŹO), największą nicrównomicrność opadów notuje się w kotlinach jiródgórskleił (/.ukiąimip 0,44, Nowy Sącz 0,42). Zarówno minimalne, jak i mak-\Vili(ihb\ sumy opadow pizypadają w Polsce na różne miesiąec. Najwięcej opadow wy-'lypup' na ogól w tipi u, ale na południowym wschodzie kraju nieco więcej deszczu spa->lrt\\ i O'i\veu Nii|itiiile|s/' opady w 30 lecin 1951-1980 występowały w marcu, miejscami \\ siyv /ulu luli w lulyiii. Nit fil nie/,cc najbardziej suchy był wrzesień, na Kasprowym -(WlrUłct lllk

h's/i #o większą /mii iinońć sezonowego rozkładu opadów obserwuje się na obsza-rw Pumpy '/, mapy P TH ta na, którą przytacza D. Martyn (1995), dowiadujemy się min,, ,v w Siodknwc) I di i opić porą największych opadów jest lato, w tym czerwiec na południowy wschód od Polski, Na wschodzie Europy najwyższe opady występują pod koniec lala bądź w t /ciwiu, nad Morzem Czarnym jesienią lub wiosną, wiosenne lub czerwcowe maksima notuje się w krajach alpejskich, zima lub jesień są porami największych opadów nad Morzem Śródziemnym i na atlantyckich wybrzeżach zachodniej l umpy, kmilcc lala I jesień w Skandynawii.

Próby upoi śtailkOWtlllltl wyal v|ot|ących nn Ziemi sezonów opadowych stanowią typy rocznego przebiegu opadow Kawałkowy typ przebiegu rocznego opadów wyróżnia się wysoką sumą roczną i dwoma maksimami npiulów, któro występują w porach górowania Słońca lub nieco później. Przechodzenie Mioty rbieraotd pasatów pt/e/ równik najlepiej tłumaczy genezę tego przebiegu opadów. Mimo mniej-sryoh bądl większych wahań opadów w typie równikowym nie obserwuje się wyraźnej pory suchej, bo ta-kro t dala od Mioty zbieżności występują opady związane z konwekcją termiczną i dlatego w każdym inicsbp II opady aą ilufiO obfite. Dwa maksima miesięczne rzadko bywają podobnej wysokości. Przc-mteszi nt|<|' o się nad tówolklem masy powietrzne z jednej i drugiej półkuli mają odmienne cechy wilgotnościowe, t)o i riiliąo na wysokość opadów. Jeszcze większe znaczenie ma w wielu przypadkach ekspozycja toionu, kierunek linii wyluzoźa lub Inno czynniki, oddziałujące na wysokość opadów w zależności od Idei miku adwekcji, 1'i/yklad logo rodzaju nsymolrll opadów stanowią sumy miesięczne opadów z Lagos W południowej Nigerii (Kil). 13.5). Duży wzrost opadów w pierwszej połowie roku jest tam związany , napływom powietrza znad Atlantyku. Ody w połowic roku zaczyna napływać powietrze znad kontynentu. opady w drugim maksimum (paZd/Icrnik) sięgają tylko 50% sumy z czerwca. Pustynny pasat do-cleialm W końcu do /.stoki Owlnejsklej, powoduje niemal całkowity brak opadów w styczniu