23586 z8 (10)

się robi, chcąc obciążyć kratownicę momentem skupionym, a zachować UmIih cześnie dopuszczalny dla kratownicy charakter obciążenia. Praktycznie eftj i |m!i przyjąć formalnie, że M = P-a = 1, tj. P = 1 /a) jest to tzw. stan wlrliiHlwi przy obliczaniu za pomocą wzoru Maxwella-Mohra kąta obrotu pręta 7-8i n

Następnie, na przykład w celu obliczenia wzajemnego kąta obrotu prętów 7-8 i 8-4, kratownicę obciąża się (tzw. stan wirtualny) momentami jednostka

tini (parami sił) przeciwnie skierowanymi, przyłożonymi do tych prętów |i 70.3). Teraz jest jeszcze prościej, bowiem reakcje więzów zewnętrznych HHlfOwc (obciążenie takie nazywa się samozrównoważonym). W konsekwen-||j |ii licują teraz tylko pręty 7-8, 8-4, 7-4 (rachunki są bardzo proste). Roz-dhpunlc pokazano na rys. 70.4.

RAMY

SAPANIE 71

Dttnn jest rama o budowie, wymiarach i obciążeniu jak na rys. 71.1. Wyzna-wft reakcje więzów zewnętrznych i wewnętrznych.

A    B

--*-⁵-+-2-

Rys. 71.1

Hu/, wiązanie

i Analizowana rama złożona jest z dwóch sztywnych załamanych prętów ABC | (7). Więzy zewnętrzne nałożone są w punktach A, B, D, zaś przegub C (połą-i7i*ilic prętów obu części ramy) stanowi więzy wewnętrzne. Zatem rozwiązanie ląj ramy, to szereg operacji polegających na wyznaczeniu reakcji w punktach A, //. D oraz oddziaływań w przegubie C. Towarzyszące więzom zewnętrznym flldlfileżne składowe ich reakcji pokazano na rys. 71.2.

Tak więc, rama jest zewnętrznie statycznie niewyznaczalna. Dokonując jej ■dKiałli przekrojem a-a, tj. tnąc ją przez przegub (tylko tak!) oraz dołączając lin działających sił czynnych (obciążeń) i biernych (reakcji więzów zewnętrznych) siły uwolnionych reakcji, otrzymujemy sytuację pokazaną na rys. 71.3. Oii/ywiście zwroty sił wewnętrznych H_c, V_c działających na części 1 i 2 ramy i»H przeciwne (zasada akcji i reakcji). Teraz już widać, że wszystko jest OK -Innu,* da się rozwiązać (przegub C daje dodatkowe równanie). Możemy więc napisuć sześć niezależnych równań równowagi (po trzy dla części 1 i 2 ramy)