Podczas prób odbiorczych, przeprowadzonych w maju i czerwcu 1932 r., Batory bazował w gdyńskim porcie handlowym
(z Arch. Dokumentacji Mechanicznej)
okrętów wojennych polskie wody terytorialne były niemal bez ochrony.
Zakupiony w 1921 r. okręt strażniczy Myśliwy — dawny brytyjski kuter patrolowy typu ML — nie spełnił pokładanych w nim nadziei. Niesprawne silniki uniemożliwiły efektywne użycie go w służbie granicznej i od 1922 r. Myśliwy stał przeważnie w porcie puckim, pełniąc funkcję okrętu flagowego dowódcy floty.
W 1921 r., gdy ochronę odcinka granicy morskiej przejęła policja, kontrolę na wodach Zatoki Puckiej sprawowała jedna zaledwie motorówka, a w sporadycznych przypadkach korzystano z kutrów rybackich. Wobec wzrostu przemytu, na początku 1922 r. utworzono Straż Celną, sprawującą także ochronę celną na granicy morskiej. Straż otrzymała w związku z tym kuter żaglowo-motorowy o nazwie Strażnik I, powolny i nie uzbrojony, a jedyną bronią znajdującą się na jego pokładzie były zwykłe karabiny i rewolwery. Druga jednostka straży celnej — motorówka Strażnik II — stacjonowała na terytorium Wolnego Miasta Gdańska i nie używano jej do służby patrolowej na wodach terytorialnych. Poza nią na Wybrzeżu istniały 4 motorówki policyjne, wykorzystywane raczej do celów porządkowych.
W latach 1927—1928 Straż Celną przekształcono w zmilitaryzowaną Straż Gra-
Batory po pierwszej przebudowie, która zmieniła nieco Jego sylwetkę — 1934 r.
(z Arch. Dokumentacji Mechanicznej)
/ | ||||
B ■ a • |
Bt - feińi ‘BłflCS H T JE K: ■ t ^B Ł^r •** | |||