Maje ilt Uttbt tych, którry mają twt«, HmtM kaMa) t oitK tym bardtlel w mulUrtt wy • kroeidą |*4i w^hMwi 4wiadcwml\\ T|n mnyti A*vAlvą\Y v t\wm> uh' mus' Wt lity w> -i
U" tmAwNUkmUt*'' \Vtod»> M*Va W \\> ) vt,tHu yiwwft^m Mt rknWłl Wk4» ly,U \\»\\m
,NS*>v'- v 'V . i V^*f\N\>N Uk *AWW 'Ak WU*i»* |'« >V^\
V>\V I nV 'v" *mv\\^h>* ' W >v*v*m
«r««A>A
\V MVvN'x W \*SS v*b^>b V'V<An’V W vAuh
tf WMW lWUt V W “WS^kU I \>m IV *V>t\iASVtA Mt V-Vv\a\^V»n W\S' sVt^\VAA^V't l\U VMt |y<*%^0fc tWtNWtW^ O MWet *Ad>V\m itaAUM
V >VWV»S^ *h>U\\ MaWś VUW
w Ma »Mi>ivV> ivAv\ wuwy w \\vnv.vvh,
w»w<yA v.\' uM*Mh etoShv*\\Wv't» pr«sl-
m»»My. x^v ht&ych w Mniy q4**h. \nvc uwtw j*wśą M w MMwoAwk Nk mw ma *i* sprawować kuratelą \ egzekwować uprawtuenU wirriy-cielą lub nabywcy itp., a w szczególności egzekwować Je w takich a takich warunkach, jOtói liany świadomości są silne tylko o tyle, o Ue są stale. Pogwałcenie tych norm nie dotyka wiąc w żadnej z ich żywych części ani duszy zbiorowej społeczeństwa, ani nawet (w każdym razie na ogół) dusz zbiorowych grup specjalnych, a tym samym może wywoływać Jedynie reakcją nader umiarkowaną^ Wszystko czego nam trzeba, to regularny przebieg wszystkich funkcji; jeżeli ta regularność Jest zakłócona, wystarcza nam jej przywrócenie. Nie chcemy, oczywiście, powiedzieć, że rozwój podziału pracy nie wpływa na prawo karne. Istnieją — jak już wiemy — funkcje administracyjne i rządowe, których pewne stosunki są regulowane przez prawo represyjne z powodu szczególnego charakteru, jaki ma dany organ świadomości zbiorowej ł wszystko, co to dotyczy. W innych znowu wypadkach wiązi solidarności, łączące pewne funkcje społeczne,
* Oto dlaczego prawo, regulujące stosunki funkcji domowych, nie jest prawem karnym, choć owe tunkcje mają doić ogólny charakter.
* M° rodraju. do s Ich zerwania wynikają
—,łt>4r powncchnc, by spowodować reakcje Jr*p*‘r A. Mdanych jud przyczyn cjawtska takie na-
finriiS Ai*' ■ »"■ ,
Lta do wyjątkowych
Jmmwo toalytucyjho ostatocsnlo w ipokcnA*
ł(łłl, anaUąhtną rolą* co aystom nerwowy w orga* Mtnnio^ ? udaniem toąo systemu jost prndal ragulo* «*nio i oł«wH'*'h funkcji dala w taki apoaAb, aby .Aiv\vulć (eh harmonijny praw blag: jost on naturalnym wyiatom stanu konconiracjl* oatągnlątoao pnra or|a> m»m w wyniku podsialu pracy ftsjuloąlcsnoj. Tak w«v« na istnych ta'«vUlach hlorarohll twista swlo* n-ywgo oluplcU taj konranlracjt inntna mlorsyć we Ulu* vn*\wvlu systemu nwrwawagą* Osnsesa lo, |t imUns równlat mtarsyć •topień hunctnlr«oj| at»ol»-v-*vi\«iw«i w wyniku pcntslalu pracy spółce*naj według raswnju prawa kooperacyjnego o sankcjach reslytu-cyjnych. Doatraegalna są wszystkie usługi, jąklo odda nam to kryterium , , , .......
Skoro solidarność negatywna nie wytwarza sama przez slą żadnej integracji, a poza tym nic posiada żadnych cech swoistych, przyjdzie nam stwierdzić istnienie dwóch rodzajów solidarności pozytywnej, które odznaczają sią następującymi właściwościami:
(1) Pierwsza wiąże jednostką ze społeczeństwem bez żadnego pośrednictwa. W przypadku drugiej jednostka zależy od społeczeństwa, ponieważ zależy od części, z jakich sią ono składa.
(2) Społeczeństwo nie jest w obu wypadkach widziane od tej samej strony. W pierwszym z nich mianem społeczeństwa obdarza sią mniej lub bardziej zorganizowany zespół wierzeń i uczuć, wspólnych wszystkim członkom grupy: Jest to typ kolektywny. W przeciwieństwie do tego, społeczeństwo, z którym jesteśmy solidarni w drugim wypadku. Jest systemem rozmaitych i wyspecjalizowanych funkcji, złączonych przez określone stosunki. Te dwa społeczeństwa tworzą zresztą tylko Jedno społeczeństwo. Są to dwa oblicza jednej i UJ samej rzeczywistości, które Jednak powinny być odróżnione.