23175 S6303029 (2)

15.6. Wielokondygnacyjne budynki przemysłowe

SuóyOW flfttfnyuowi ■ orodukcyine, Wt/ttlCiW magazynowe - w układach

//'.łriO i.' •Jyij: aC/jZi, J\ IHnuWI^, POiłOOm

jck iMnUMondygmcyiw oaiMy hakowe. Merów obszar zastosowań konstrukcji sprężonych Wybór konstrukcji sprężonej w !a-»uon    ,•« podywow*iy carym

'•gam *orzysc. w stosunku do *owj*cji ***>"* du* nolnofcfe I sztywnością. ^tn‘*^o4a« . • co czeeem uczę*** **. '* * *^/**⁴ ^^Pornośaą. _SlQsowane

Od pfOtO§ wszyeoum roiW^unM prefebry* Kowąne. z zastosowanym duzyon ©lemen-»W prętowych i płytowych Wynika to ze znacznej na ogoi powtarzalności ełemen-Ww oraz jednoczesnej potrzeby dużych obciążeń użytkowych i dużych rozstawów ccijpcr Scnemat rozwiązania konstrukcji z /. ieikov/yrniafowych pretaorykatow przed stawia rys. 15-54, a przykład realizacji takiego obiektu - lot 15-55. Ukłao elementów przegubowo podpartych, z reguły obecnie strunocetonowycn, jest wprawdzie najprostszy w montażu, ale mało ekonomiczny

flys- 15-54:Prosta konstrukcja welckondygnacyj-nego budynku przemysłowego montowanego z pre-^<abrykató*> sprężonych. 1 - płyty stropowe TT. 2 - rozpory pcahjzne szczytowe. 3 - wielokondygnacyjne slupy

Pot. 15-66. Przykład montażu spręzcnycn prefabry-^:"'^aKw -^v szkielecie przemysłowego budynku wielo kondygnacyjnego - Młyna w Grodzisku Wlkp lErgon Polska - 2002 r.)_; strunob«onowe slupy, helki i płyty kanałowe

i ryn-jimy*)¹ óoottkow/ct' konstrykc$ #■ zatącycn. Otgąęgo czatem odchodzi się od tych najprostszych .;cnęmętow Na <W 15-56 przeoeiawtono japoński przykład '• aiizaci' $zk.e*eu/ ramowago z Raotouetono-wych pre>«orykaidw doprężanyęh pę wou-oowamu - MOoczne §4 zakotwienia na zewnątrz stgpów W takim wariancie udaj* się zapewni częściowe utwierdzania w węzłach, dzięki czemu szkielet jest sztywniejszy 1 przenosi większe odciążenia Mnie odpowiedzialna jest teź wtedy funkcja wsporników na slupach. Szkielet taki wymaga oczywiście nieco więcej zabiegów przy montażu 1 zabezpieczeniu zakotwień

rot. 16-56. Szkielet z prataorykaiOw łączonych w węzłach ze pomocą ipręzenis (Japonia)

15.6. Obiekty kołowe

Sprężenie obwodowe konstrukcji kołowo-symetrycznych , jak wspomniano p. 3 3. stanowi najbardziej efektywne zastosowania sprężenia. Dwie podstawowe grupy obiektów kolowo-symetrycznycn stanowią zbiorniki kołowe (na ciecze, skroplone gazy lub materiały sypkie) oraz obudowy bezpieczeństwa w budynkach reaktorów jądrowych. W obydwu tych grupach występują bardzo zróżnicowane konstrukcje zarówno pod względem stawianych wymagań, jak i charakteru obciążeń I wymiarów

15.6.1. Zbiorniki

Najbardziej uzasadnione jest sprężanie naziemnych lub wyniesionych zbiorników z betonu, z uwagi na rozciągające siły wewnętrzne w powłokach. W mniejszym stopniu stotne jest sprężanie zbiorników podziemnych, w których parcie gruntu od zewnątrz redukuje wpływ wewnętrznego naporu. Ponieważ jednak we wszystkich praktycznie zbiornikach ważna jest szczelność, to zapewnienie jej poprzez sprężenie jest sposobem najlepszym.

Zbiorniki naziemne mogą być otwarte lub zamknięte, najczęściej przykryte kopulami. Powłoki walcowe tworzące ściany boczne zbiorników mogą być sprężone zarówno równoleżnikowo. Jak 1 pionowo (fot. 15-57), a także różnie połączone z dnem. Schematy konstrukcji średnie) wielkości zbiorników naziemnych pokazano na rys. 15-58. Sposób połączenia ściany z dnem ma zasadnicze znaczenie dla rozkładu sił wewnętrznych, jak tez technologii realizacji. Przy wyborze mają wpływ warunki wykonania, nośność podłoża i wymiary zbiornika. Niezależnie od schematu podstawowe znaczenie ma sprężenie równoleżnikowe, którego intensywność wzdluz wysokości dobiera się do sił w powłoce od naporu poziomego cieczy lub matenału sypkiego. Największe korzyści uzyskuje się w dużych-zbiornikach, w których oszczędność w stosunku do nie-spręzonych powłok wynika z możliwej redukcji grubości, a mniejsza krzywizna ułatwia sprężanie.

Rozmiary zbiorników sprężonych bywają bardzo różne, od pojemności kilkuset m³