Rys. 3.5. Spoiny dwustronne: a, c) w I stopniu uproszczenia, b, d) w II stopniu uproszczenia
mieszczenia spoin pachwinowych (np. w węzłach kratownic) oznacza się je w sposób podany na rys. 3.5c, d.
Do łączenia cienkich blach stosuje się spoiny brzeżne, powstające przez stopienie odwiniętych krawędzi blach, bez użycia dodatkowego metalu.
Spoiny otworowe i punktowe wykonuje się przeważnie w celu wzmocnienia spoin pachwinowych przy łączeniu szerokich elementów. Ich wykonanie jest dość kosztowne, dlatego są stosowane rzadko.
Zasady rysowania połączeń spawanych na rysunkach części maszyn oraz oznaczania i wymiarowania spoin są podane w normach PN-EN 22553:1997 i PN-EN 24063:1993.
Szwy spawane. W zależności od układu spoin względem osi części spawanych oraz kierunku działania sił obciążających dane złącze rozróżnia się szwy spawane wzdłużne, poprzeczne i skośne. Na rysunkach 3.6a -h h pokazano najczęściej stosowane rodzaje szwowi połączeń spawanych, w tym m.in.: • połączenie „na zamek” (rys. 3.6c), stosowane przy łączeniu grubszych blach dla zwiększenia sztywności połączenia;
lys 3.6. Rodzaje szwów i połączeń spawanych: a, b, c) połączenia czołowe, d + h) połączenia pachwinowe; rodzaje szwów: i-poprzeczny, 2-skośny, 3-wzdłużny, 4-przerywany, 5-przerywany rrztstawny [częściowo 14]
• szew dookolny (rys. 3.6d), występujący w połączeniach nakładkowych;
• połączenia kątowe wpuszczane (rys. 3.6/), zapewniające współosiowość obu części i zmniejszenie długości spoin;
65