|osl to bylina o grubym kłączu i nicrozgałęzionej łodydze długości 0,5-Im, wyrastającej dopiero po -ł roku od wykicłkowania. Żółte kwiaty, skupione w katach górnych liści na szczycie łodygi, kwitną od lipca do sierpnia.
Roślina ta pochodzi z Karpat, obecnie spotykana jest w górach Europy i Azji. Przed laty została sztucznie zadomowiona pod szczytem Babiej Góry. Goryczka żółta jest roślina lecznicza. Korzenie i kinezą luj rośliny zawierają glikozydy, m.in. gencjopikrozyd, alkaloidy i cukry. Smak ma bardzo gorzki. Pobudza czynności pęcherzyka żółciowego i wątroby oraz wydzielanie soku żołądkowego.
Jest to roślina roczna. Jej galęzista łodyga osiąga <xl 1 do 15 cm wysokości. Dolne liście zebrane w różyczkę sq okragłojajowate, bardzo drobne, górne zaś eliptyczne. Kwiaty pojawiają się w katac h górnych liść i oraz na wierzchołku gałązek. Korona ma kształt wąskiej rurki koloru lazurowoniebieskiego. Jeśli goryczka śniegowa rośnie na stanowisku słonecznym, płatki jej kwiatów mocno się rozchylają. Kwitnie od czerwca do sierpnia.
W Polsce występuje dość rzadko w wyższych partiach Tatr.
Bylina ta odznacza się dość gruba łodyga wysokości 10-50 cm. Liście ma podłużnie jajowate, naprzeciwległe. Kwiaty w kolorze jasnoniebieskim, skupione w katach środkowych i górnycłi liści na szczytach łodyg, pojawiają się od czerwca do sierpnia.
Goryczka krzyżowa występuje w całym kraju, rozproszona na lakach, suchych wzgórzach i w zaroślach, na nizinach i w niższych partiach gór.
IJJ
9