28960 SAM@18

70

Nowa ekologia mediów. Konwergencja a mediamorfoza

zamiast „odcinania kabla” stosują metodę znaną jako „dzielenie kabla” (cordslicing) rezygnują z niektórych usług kablowych, jednak zachowując np. pakiet podstawowy a dodatkowo korzystają z oferty internetowej (Richtel, Stelter, 2010).

Nowe spojrzenie na definicję mediów

Opisane wyżej zmiany stawiają dotychczasową definicję „medium” i definicje poszczególnych mediów pod dużym znakiem zapytania. Wprost mówią o tym Lister i in. (2009: 345), wskazując, że „dotychczasowa definicja telewizji przestała mieć zastosowanie”. Medium to, wyjaśniają autorzy, definiowano tradycyjnie „przez pryzmat technologicznego niedoboru* częstotliwości (...) przepływu (programuj i ustalonej ramówki”. Kolejna cecha ongiś wyróżniająca telewizję i decydująca ojej unikatowości oraz jakości to fakt, że program (oczywiście z istotnymi wyjątkami) nadawany był „na żywo” (Levine, 2008). Dzisiaj żadna z tych cech nie występuje we wszystkich formach telewizji (a już na pewno nie są nadawane na żywo usługi na żądanie), a „sferę audiowizualną cechuje — jak piszą Lister i in. (2009: 345) -obfitość, fragmentaryczność i postrzeganie jako coś niekiedy indywidualnego, a niekiedy publicznego”. Czy nadal zatem jest to telewizja? - pytają autorzy.

Próby zmierzenia się z takimi pytaniami trwają już od pewnego czasu. Rada Europy (RE) na początku XXI w. zaczęła aktualizować zalecenia Komitetu Ministrów, by dostosować je do zmian technologicznych w mediach. W ramach tych prac zorientowano się, że trzeba coś zrobić z samym pojęciem media, gdyż tradycyjne jego rozumienie jest już nieadekwatne. Gdy więc np. aktualizowano zalecenie nr R (99) 15 o środkach związanych z medialną obsługą kampanii wyborczych, trzeba było stworzyć nową definicję mediów. Efektem było uchwalone „Zalecenie CM/Rec (2007) 15 o środkach związanych z medialną obsługą kampanii wyborczych”. Tabela 5 przedstawia różnice w tym zakresie między dokumentami, przyjętymi w odstępie zaledwie ośmiu lat.

Definicja z 2007 r. ma następujące cechy:

■    silny jest wymiar organizacyjno/instytucjonalny („podmioty odpowiedzialne za periodyczne tworzenie i rozpowszechnianie informacji i innej zawartości, za którą ponoszona jest odpowiedzialność redakcyjna");

■    wyraźny jest element tworzenia zawartości („tworzenie i rozpowszechnianie informacji i innej zawartości”), też niezbędny element definicji medium;

. zaznaczony został element funkcjonalny („wywieranie wyraźnego w_{pływu na} szeroką publiczność”);