23438 Obraz56 (3)

trwałej. Przy piecach komarowych bezwzględnie należy stosować delatację (szczelinę) między ścianami w komorze spalań -i w górnym sklepieniu, a zakończeniem nad drzwiczkami. Ścianę frontową oblicowania należy zabezpieczać cegłą podwójnie na rąb wysokości co najmniej 5—6 warstw. Ściany pieców kaflowych komoro-^: wych, dwu wlotowych i kanałów równoległych należy zabezpie^-czyć cegłą szpałdową (oprócz wykładzin w kaflach) w celu pogru-bienia właściwej ściany z kafli. Cegła wykładzinowa powinna] być w dobrym gatunku, porowata. Nie należy wykładać ściana pieca dachówką, ponieważ czerep dachówki jest spieczony i poti kilku paleniach dachówka pęka, ikruszy się i odparza się od 3 ściany, a opadając zanieczyszcza kanały w piecu. Kafle powinny,! być łączone ze sobą na dość rzadką zaprawę zduńską, dobrze uro-4 bioną, która zapewnia dobre wykonanie. Kafle należy ustawiać! nie wylepione wewnątrz szabrami, płytkami lub tłuczniem. Ułat-J wia to samo wykonanie licowania, jak i klamrowanie. Przy! ustawianiu poszczególnego rzędu kafli w pierwszej kolejnością ustawia się narożniki na zaprawie, następnie obsadza się kafle | środkowe, dobrze zaklinowując tłuczniem między rumpami, najpierw w części środkowej kafla, aby nie wciągał do wewnątrz • pieca i „trzymał" linię wzdłuż frontu. Sprawdzając zestawione narożniki za pomocą linii poziomraicy, jak na rys. 35, linijkę | w pionie należy opuścić co najmniej na cztery rzędy w dół wykonywanego pieca, poziomnicę zaś przykładać do linijki wzdłuż obrzeża (krawędzi) linijki przylegającego do narożnika.

Przy wykonywaniu pieców o dużej powierzchni grzejnej, dwu-frontowych, wygodniej jest obstawić 2—3 rzędy kafli — nie więcej — od tylu pieca, a następnie naroża z frontów i boków. Sprawdzając poziom rzędów kafli, linijkę przykładamy obrzeżem, co ułatwia nam lepsze widzenie nierówności między kaflami a linijką. Przy obsadzaniu kafli należy zwracać uwagę, aby każdy rząd ściśle odpowiadał w kierunku poziomym linijce i aby rząd poprzedni był dokładnie oczyszczony z gliny.

Przy kaflach kolorowych (majoliki) spoiny poszczególnych rzędów poziomych nie powinny przekroczyć 1,5 mm, zaś pionowe — 1 mm. Boki płyty licowej kafli gładkich (berlińskich) białych lub kolorowych należy po rozrysowanłu brzegów z użyciem węgielnicy 1 przed przycięciem nożem zduńskim obić mło-'teczkiem zduńskim trzymając kafle jak na rysunku 36. Następnie przycinamy brzegi nożem zduńskim do rysy, uprzednio zakreślonej węgielnicą jak to pokazano na rys. 37. W żadnym

Rys. 35. Sprawdzanie plonowoścl obmurza kaflowego

Rys. 37. Obcinanie boków płyty licowej kafla

wypadku nie należy dąć poza linię narysowaną blaszką aluminiową. Trzecią czynnością przy obcinaniu kafli jest szlifowanie obciętego obrzeża kafli na równym uprzednio sprawdzonym węgielnicą okrągłym kamieniu toczylnym. Doszlifujemy kafel prowadząc go ostrożnie równo-

Rys. 36. Obijanie kafla młoteczkiem zduńskim

Rys. 38. Szlifowanie obrzeży kafla gładkiego

miernie, aby nie wyszczerbić szkliwa. Po doszlifowaniu do linii 1 sprawdzeniu pod światło węgielnicą, czy obrzeże kafla ma kąt ścdśle prosty, zeszlifowujemy osełką lub kamieniem szlifierskim (karborundem) na obrzeżach kafla warstwą szkliwa pod kątem

46