P. 5ZCZepunsr\i
Pracownia Informatyki WCh - Zadania
Macierz A (sympleks wyjściowy) wyrażona jest w jednostkach niemianowanych i przedstawia wartości parametrów poszczególnych (w+1) doświadczeń. Współrzędne mianowane uzyskać można i prostego przeliczenia wg następującego wzoru:
Xmi X0j -P Z i A i (5)
vm, jest mianowaną wartością i-tego parametru, Xo,i — mianowaną wartością wyjściową i-tego parametru, z, - mianowaną wartością jednostki na osi zmiennej (krok sympleksu), At -niemianowaną wartością /-tego parametru odpowiadającą wartości z macierzy A.
Po wykonaniu serii doświadczeń (zgodnie z sympleksem wyjściowym) przeprowadza się ocenę wyników pod względem własności najlepiej charakteryzującej wynik (kryterium jakości) Spośród doświadczeń (punkty A. B, C Rys. 2.) wybiera się takie, którego kryterium jakości ma wartość najniższą (punkt C). Punkt ten zastępuje się nowym (punkt D), symetrycznym do punktu o najniższej wartości kryterium jakości, powstałym poprzez symetryczne odbicie względem przeciwległej krawędzi sympleksu.
Rys. 2. Odbicie (D) i ekspansja (E) w wyznaczaniu parametrów nowego doświadczenia w metodzie sympleksowej.
Współrzędne nowego punktu, symetrycznego do punktu odrzuconego (dla poszczególnych parametrów z osobna), obliczyć można ze wzoru:
D = P + (P - C) (6)
w którym P oznacza średnią ze wszystkich wartości parametrów bez wyniku odrzucanego, C -wartość parametrów punktu odrzuconego.
W przypadku znacznego wzrostu funkcji odpowiedzi w nowym punkcie możliwe jest zastosowanie ekspansji sympleksu w wybranym kierunku (punkt E). Współrzędne punktu ekspandowanego obliczyć można ze wzoru:
E X DI (P | C) (7)
Jeżeli kiyterium jakości w punkcie D nie jest gorsze od wyniku w punkcie odrzucanym i nie jest lepsze od pozostających, to zastosować można kontrakcję sympleksu. Możliwe jest zastosowanie kontrakcji dodatniej (punkt K+, Rys. 3.) lub kontrakcji ujemnej (punkt K', Rys. 3.).
Rys. 3. Kontrakcja dodatnia (K+) i kontrakcja ujemna (K) w wyznaczaniu parametrów nowego doświadczenia w metodzie sympleksowej.