154 I?»»ł Boski
Tabela 1. Ud*l»l 10 kategorii Pr , 7"
przez meble wyniku (yZ^aynV,yeh w ^iaAilaniii marakafó ""•mi In). Waknilnlki npflfitnlswn
‘"•72)
Niepowo
dzenie
(n-72)
Zdolności 1 Inteligencja Wysiłek motywacyjny Zadanie stymulujące/
bezsensowne
Wcześniejsze
wykształcenie
Nastrdj/Samopoc żucie
Trudność zadania
Mózg robota/
Twórczy umysł
Zachowanie
ek sperymen ta lora
Szczęście
Oszukiwanie
Razem
Samozadowolenie/ Obwinianie się
59.04
79.94
5.44
10.39
1.82
<1
71.64
27.44
21.44
57.44
24.25
.001
Strona terminologiczna poszczególnych kategorii przyczynowych w ts> beli 1 i następnych Jest zapisem skrótowym w stosunku do sformułować po-derych badanym ze względu na oszczędność miejsca 1 łatwiejszą komun!-
kacją.
Kategorie takie, jak "Zdolności 1 Inteligencja" uzupełnione być powinny w domyśle przez "wysokie" w sytuacji Sukcesu oraz przez "nlakle" w warunkach "Niepowodzenia".
W przypadkach gdy przeciwstawna kategorio nie jest wyznaczona przez prosi* zaprzeczenie sformułowania pozytywnego, podane są oba terminy, np. "Zadanie stymulujące" . "Zadanie bezsensowne”, lub "Mózg robota" . "Twórczy umysł".
Wreszcie, zgodnie z konwencją przyjętą dla Innych terminów, formuły słowne kategorii przyczynowych pojawiać się będą w tabelach i w teki-cle zasadniczym pisane du tą li terą bez cudzysłowu.
Wgląd w dane zawarte w tabeli 1 wykazuje, te w przypadku ośmiu Ra tegoiii wystąpiły wysoce znaczące różnice w wielkościach przypisywanych
przeciwstawnym przyczynom tnj v.»r..ty. I. rtet • 'tijjjĘĘM I MHf u.xą wortośeiowanta i •*..*„*, otryWypM^,
Hajburd/.l«) wyrazistym pe*wt«r4z**ieia tupet* sy I są den* | gjM9| /dolno*, t I Wysiłku, których wielkości *ą sefeyis/a w ..nMiok ■u oraz nejnitsze w warunkach Wi»i)»m<<»iiw (otote ża'«*er»*
«i«l odpowiednio przy pozytywnym t negatywnym btegtorta wywaeaw WlMp| clowania),
Idą^ dale] widzimy, te wszystkie «/lepy przyczyny vwkc«s« peteyi* czające wartość wyniku uzyskują kolejne najwyższe wielkości iMjkilUM i "wy Jo dnia ją" Sukces w 69.67%.
/. kolei cztery pozy0je najniższe w warunkach ^ skcsas zefmeWMte fg prze/, przyczyny r*tdukują< e bądź degradująca wartość wynikej xk fftf. ciwstswn* odpowiednik I w **rml'wh 11 lepowe*! /* r .<1 moją ne lewito et aMCOgw co wyższe wielkości, jako t« spękała Ją Inni' p obronne wobec Je jtMM1' I (Mózg r'iU)Hi. I t/ 'ic // umysł, /.•« kowanie »V■pcrywsontetero, OwdWBllBa W przypadku przy</yii, któr* rile okupują przeciwstawnych MagHkHK no wymiarze 'Wartościowania, różnic* w przypisywanych wielkościach fl nm lej znaczące lub nieistotne (Ho strój* Samopoczucie, TrafaiM Zadanie stymulujące-bezsensowna, czy nawet W< /eśniajaze cyli/ukesM!; Jedynie kategoria bzcząścis wyłamuje stą z tej prawtdlowości, )Ai te W obu przypadkach znajduje śle w obszarze środkowym 1 yteam fMite* J wanta, a mimo to wielkości przypisane w warunkach N lepów od /en* I i»> lotnie wyższe niż przy bukccala. Podobnie można uważać, te kierunek |odŻ> nłcy dla kategorii Wcześniejsze wykształcenie powinien być edwretay se wzglądu na założony pozytywny ładunek wartościowania dla MaSM i neutralny dla Niepowodzenia. Biorąc pod uwagą poącio«s-l«sseisslsgte(j metodą konstrukcji wymiaru Wartościowania, takie odchylenia ■ 4ayaM> czelne, sugerując jedynie możliwość przemieszczania poazc|Mnp|| VMPr czyn na tym wymiarze.
Drobna odchylenia nie zmianie ją taż faktu, iż hipoteza pożyty smaga wartościowania i agotyzmu atrybucyjnago zestala gmrshrtn potwierdzana we wszystkich tych przypadkach przeciwstawnych przyczyn, gdaka one różne krańca wymiaru Wartościowania.
Wreszcie, zgodnie z tezą, iż procesy atrybucyjne yitirtełcą wolywaniu reakcji afaktywnych I regulują ich intensywność.