221
11.3.1. Optimum produkcji monopolu w okresie krótkim i długim
Sytuacja firmy monopolistycznej różni się cc wolnokonkurencyjncj tym, źe utarg przeciętny i utarg krańcowy nic są tym samym (zob. rys. 11.1 i 11.2). Krzywe tych utargów w monopolu są opadające, z tym żc krzywa utargu krańcowego opada bardziej stromo. Równowagę monopolu przedstawia rysunek 11.6.
Dla wielkości produktu 0/1 utarg krańcowy wyraźnie przewyższa koszt krańcowy. Monopoliście opłaca się więc zwiększać produkcję, aż do momentu, w którym utarg krańcowy zrówna się z kosztem krańcowym, co następuje przy wielkości produkcji OB (optymalne rozmiar)' produkcji).
Punkt K wyznacza równowagę przedsiębiorstwa monopolistycznego (ekonomiczne optimum produkcji); w tym punkcie monopol osiąga zysk maksymalny (tzw. punkt Cournota)37.
Antoinr Augustei Coumot (ISOl-lSTi). e*ii>nomista francuski. prekursor lozańskiej wiijły w eknocMińi, zastosował metodę matematyczną ó:i nadań ckonomic/riycdi. Sformułował teorię monopolu. duopolu i ciliiwpolu. któiadzla podstawy nowoczesnej icori: niedoskonale; konkurencji.