— 89
ZARYS WIEDZY O TURYSTYCE
Trzeci typ stanowi produkt industrialny od XIX wieku do zakończenia drugiej wojny światowej. Czwarty rodzaj produktu nazwano produktem globalnym (informatycznym), który zapoczątkowano po 1945 roku i trwa on do dzisiaj (Kaczmarek, Stasiak, Włodarczyk, 2002). Produkty te w swoich nazwach nawiązują do historycznych okresów w rozwoju turystyki na świecie.
Definiując produkt turystyczny, który jest pojęciem szerokim i złożonym, należy odnieść się także do innych określeń używanych w turystyce. Jednym z nich jest potencjał turystyczny. Stanowią go wszystkie elementy środowiska geograficznego oraz zachowania człowieka, które mogą być wykorzystywane do uprawiania turystyki. Inaczej potencjał turystyczny rozumie się jako wszelkie zasoby strukturalne i funkcjonalne warunkujące rozwój turystyki na określonym terenie (Kaczmarek, Stasiak, Włodarczyk, 2002).
O wartości i jakości produktu turystycznego decyduje wiele czynników. Może to być atmosfera danego miejsca bez względu na to, czy jest to kawiarnia, muzeum, hotel, czy biuro podróży. Należy też pamiętać, iż atmosferę tworzą przede wszystkim ludzie, pracownicy branży turystycznej zatrudnieni w szerokiej sferze usług związanych z obsługą turystów. Często na wiele drobiazgów zwraca się uwagę podświadomie, ale to właśnie także one tworzą atmosferę. Może to być wystrój wnętrz, kolorystyka ścian, oświetlenie, drobne, niekiedy stylowe sprzęty i ich nagromadzenie. Ważne jest rozplanowanie wnętrza powodujące sprawną obsługę klientów (Kaczmarek, Stasiak, Włodarczyk, 2002).
Schemat 1. Typy przedsiębiorstw turystycznych w systemie dystrybucji produktu turystycznego
Wytwórcy usług turystycznych
Konsumenci
Źródło: Butowski L., Organizacja turystyki w Polsce, WAWSS-P, Warszawa-Lublin 2004.