Siedliska terenów wyżynnych i podgórskich
Czyściec leśny Stachys syhatica Zachyłka oszczepowata Phegopteris polypodioides Fałdownik trzy rzędowy Rhytidladelphus triquetrus Śmiałek darniowy Deschampsia caespitosa Kupkówka Aschersona Dactylis aschersoniana Gwiazdnica wielkokwiatowa steiiaria hoiostea Pszeniec gajowy Melampyrum nemorosum Gwiazdnica gajowa Steiiaria nemomm
Siedliska lasów wyżynnych zajmują prawie 200 tys. ha, co stanowi ok. 2,7% powierzchni wszystkich siedlisk w kraju. W poszczególnych krainach udział procentowy tych siedlisk wynosi: Śląska 2,5%, Małopolska 3,6%, Sudecka 2.5%, Karpacka 24,6%.
W dotychczas obowiązującej siatce siedlisk na terenach wyżynnych nie wyodrębniano lasów wyżynnych świeżych i wilgotnych, był jeden typ - las wyżynny (Lwyż).
Obecnie takiego zróżnicowania dokonano, wyodrębniając las wyżynny świeży (Lwyżśw) oraz las wyżynny wilgotny (Lwyżw), różniące się położeniem i uwilgoceniem. Siedliska Lwyżśw zajmują na ogół środkowe i wyższe partie stoków, na które nie ma wpływu woda gruntowo-opadowa lub wpływ ten jest słaby, a czasem umiarkowany. Siedliska Lwyżw zajmują natomiast obniżenia międzystokowe lub występują w dolinach. Wykazują znaczne zawilgocenie i są zawsze pod umiarkowanym lub znacznym wpływem wody gruntowej i opadowo--glebowej.
Las wvżvnnv świeży Lwyżśw
Wśród lasów wyżynnych udział siedliska Lwyżśw jest dominujący. Zajmuje gleby na podłożu czwartorzędowym, głównie gleby brunatne właściwe i wyługowane oraz płowe, wytworzone z glin zwałowych, lessów lub rędzin. Podłoże stanowią najczęściej skały wapienne, węglanowe.
Typy lasu: 1) bukowy Lwyżśw, 2) jodłowy Lwyżśw, 3)dębowo-jodłowy Lwyżśw, 4) jodlowo-bukowy Lwyżśw, 5) dębowo--bukowy Lwyżśw.
Gatunki główne i domieszkowe: w bukowym Lwyżśw panuje Bk I-II bonitacji, domieszki - Jd, Św, Jw; w jodłowym Lwyżśw panuje Jd I-II bonitacji, domieszki - Bk, Jw, Js, KI, Lp; w dębowo-jodłowym Lwyżśw gatunkiem panującym jest Db I-II bonitacji, domieszkami Bk, Jd, Jw, Lp, Os, Brz (Gb w drugim piętrze): w jodlowo-bukowym Lwyżśw panują Bk i Jd; w dębowo-bukowym Lwyżśw gatunkiem panującym jest Db II bonitacji, domieszkami Lp, Bk, Brz, Os, Dbb (Gb w drugim piętrze).
Podszyt: leszczyna, trzmielina, jarzębina, czeremcha, dereń, suchodrzew.
Gatunki runa różniące Lwyżśw od LMwyżśw Gajowi ec ŻÓtty Galeobdolon luteum żywiec cebulkowy Dentaria bulbilera Podagrycznik pospolity Aegopodium podagraria Żankiel zwyczajna Sanicula europaea Miodunka ćma Pulmonaria obscura Kokoryczka wielokwiatowa Poiygonatum multłflorum Przytulia wiosenna Gaiium vemum Wilczomlecz migdalolistny Euphorbia amygdaloides Kopytnik pospolity Asarum europaeum Turzyca leśna Carex sytvatica Marzanka wonna Asperula odorata Czerniec gronkowy Actaea spicata Żywiec gruczolowaty Dentaria glandulosa Szczyr trwały Mercuhalis perennis Żywiec dziewięciolistny Dentaria enneaphyllos Szałwia lepka SaMa glutinosa
Las wyżynny wilgotny Lwvżw
Występuje sporadycznie w określonych warunkach wilgotnościowych spowodowanych spływem wód stokowych lub wodami opadowymi zatrzymywanymi na słabo przepuszczał-