40270 s 83

83

Rys. 10.3. Schemat prostego urządzenia do badania przewodnictwa jonowego

Stężenie CH3COOH [mol • dm“^3]	a \^B.
1,0	0,4
0,1	1,3
0,01	4,3
0,001	15,0
0,00001	75,0

Dysocjacja elektrolitu wzrasta, gdy maleje jego stężenie. Im bardziej rozcieńczony jest roztwór, tym wyższy jest stopień dysocjacji. Poniżej podano wartości stopnia dysocjacji dla kwasu octowego w roztworach o różnych stężeniach.

W roztworach nieskończenie rozcieńczonych stopień dysocjacji kwasu octowego wynosi 99,4%.

Pomiar przewodności roztworu stanowi podstawę podziału elektrolitów na słabe i mocneJSłabym elektrolitem jest związek, którego roztwór umiarkowanie stężony wykazuje przewodność bliską zeru, zwiększającą się przy znacznym rozcieńczeniu. Mocnym elektrolitem jest związek, którego roztwór wykazuje przewodność molową nieznacznie zależną od stężenia. Mocne elektrolity są w roztworze praktycznie całkowicie zdysocjowanejZachowanie słabego elektrolitu wyjaśnia się na podstawie stanu równowagi reakcji jonizacji, a stopień jonizacji zwiększa się w miarę zmniejszania stężenia.

Dysocjacja elektrolitów średnich i słabych jest reakcją odwracalną, tzn. biegnie aż do osiągnięcia stanu równowagi dynamicznej. W stanie równowagi reakcje biegną w obu kierunkach z jednakową szybkością.

Stała równowagi reakcji dysocjacji jest to stosunek iloczynu stężeń cząsteczek zdy-socjowanych (jonów) do iloczynu stężeń niezdysocjowanych substratów reakcji dysocjacji.

AB = A^ł + B~

yf- Kdys^!

[A1IB-]

[AB]

Na przykładzie kwasu octowego stałą równowagi dysocjacji można przedstawić w następujący sposób (stężenie wody [H₂0] przyjęto za stałe):