100
I
8.1. Zarys fenomenologicznej teorii szybkości reakcji przejścia j^Rozważmy prostą reakcję przejścia:
Ox + ze Red k(>x | |
Jer. :o reakcja pierwszego rzędu względem formy Ox, a także względem 1 form) ,Rtu. zatem szybkości reakcji w obydwie strony opisane są równaniami: | |
vOx — kox eRal |
(8.4) |
vRal — ^Red C<)x |
(8.5) |
Reakcja przejścia jest procesem heterogenicznym, a wymiar [m S-1] lub częściej stosowany [cm ■ s“'). Na kompieksj aktywnego i równania Eyringa: |
zatem stałe mają podstawie teorii |
kOx | PoxCX P ~ |
(8.6) |
(8.7) | |
gdzie: Po, i PRed - tzw. czynniki przedeksponencjalne, niezależne od potencjału elektrody, AH0, i AiłRti - entalpie aktywacji [J-mol-1] zależne od różnicy potencjałów Galvaniego pomiędzy elektrodą a roztworem (A<p = q>lm) — cpil)) i w konsekwencji od potencjału elektrody (£), gdyż: | |
E = A <p + const |
(8.8) |
Zależność entalpii aktywacji katodowej i anodowej reakcji przejścia od potencjału elektrody znajduje swój wyraz w równaniach: | |
A fi Rei = A Jf Kei + azFE |
(8.9) |
Ai?0x = AHqx — (1 — cc)zFE |
(8.10) |
gdzie: z - współczynnik przejścia elektronu, |
AHlx i A/i*ei/ - składowe entalpii aktywacji niezależne od potencjału.
Z definicji szybkości reakcji przejścia wynika, że anodowej reakcji przejścia odpowiada gęstość prądu (natężenie prądu odniesione do powierzchni geometrycznej elektrody):
(8.1 n
iox — zFk0xc grt
a katodowej odpowiednio:
Sumaryczna gęstość prądu przepływającego przez jednostkę powierzchn. eiektrody wynosi:
j ” iox + jutd — zF(.k0xCRut — kReic0x) (8.111
Układ znajduje się w stanie równowagi dynamicznej, przy czyrr. gęstość prądu j0 nosi nazwę prądu wymiany:
jox=jnt4—jo (814)
Jeśli układ znajduje się w stanie równowagi przy formalnym potencjale standardowym £°, to Cox — oraz
fco* “ ^iuś — k0 (8.15)
Wielkość k0 nazywana jest standardową stalą reakcji przejścia. Uwzględniając równania (8.4), (8.5), (8.9) i (8.10) otrzymujemy:
, | | r AJ/8,-(l-a)zF£°-|_n _J AH^ + ozFE0!
k° -PoxtXPL RT J" P*w PL RT
(8-16)
Z kombinacji równań (8.16), (8.4), (8.5), (8.9) i (8.10) wynika zależność stałych szybkości od potencjału elektrody:
i PBB - a)zF(£ - E°)l I I
kox —-BH
k
Red
fc0exp[-gzF(£-£°)]
RT