41029 skanuj0082 (21)

SŁOWNICZEK

Gyósho (chiń. xingshu) łr#: „styl biegnący"* kaligrafii kanji.

Haiku ffcłl rodzaj japońskiej poezji klasycznej, w której utwór składa się z trzech wersów zawierających odpowiednio po 5, 7 i 5 sylab (pochodzi od tanka) i zawiera kigo czyli „słowo określające porę roku".

Hanshi chiński i japoński papier o wymiarach około 24,5 x 33 cm.

Hentai-gana    {„kuna o róż

nych kształtach"): japońskie znaki nazywane także onna-de („pismo kobiece"), powstałe w wyniku pełnego wdzięku uproszczenia znaków só-gana.

Hiragana W-iS.% („płaszczyznowa kona"): japońskie znaki powstałe w wyniku jeszcze dalej posuniętego artystycznego uproszczenia hentai-gana. Od epoki Meiji jest 46 znakó hiragany i 46 znaków katakany ustalonych na stałe i przedstawiających „diagram 50 dźwięków". Obecnie hiragana są używane do zapisywania końcówek fleksyjnych czasowników, przymiotników, przydawek itd.

Inochi-ge („włosie życia"): 2 lub 3 najdłuższe włosy znajdujące się pośrodku pędzelka japońskiego. Dzięki nim można kreślić zarówno kanę, jak i delikatne i nerwowe zarazem kanji.

Kaisho łH # (chiń. kaishuY styl kancelaryjny kaligrafii kanji.

Kakejiku }$■!& lub kakemono ł±ł#I: pionowy rulon, najczęściej spotykana forma tradycyjnej oprawy hyósó W celu zawieszenia na ścianie należy go rozwinąć.

Kana („pismo tymczasowe"): czysto fonetyczne znaki japońskie, z których każdy pochodzi od kanji. Obok hiragany i katakany (dwa współczesne sylabariu-sze), w kaligrafii używa się także manyó--gany, só-gany i hentai-gany.

Kana renmen-tai $§ ^ ii $$ : kaligrafia łączona kany.

Kanbun ;Ji3£: dosłownie „chiński język klasyczny", nazywany również mana („prawdziwy język pisany"). Jest to pośredni sposób zapisu oparty na chińskim, oficjalnie używany w Japonii aż do czasów reform w epoce Meiji.

Kanji znaki chińskie, ideogramy.

Kanshi 3113: poezja (chiń.).

Katakana    („znaki kany pocho

dzące z części"): jeden z dwóch syla-bariuszy japońskich tworzący „diagram 50 dźwięków". Są to znaki japońskie utworzone w wyniku obcięcia części znaku kanji używanego fonetycznie. Obecnie używa się ich do zapisu słów pochodzenia obcego, onomatopei lub w celu zastąpienia zbyt złożonych kanji.