41392 Scan0086 (7)

-    Jeśli czegoś chcesz, bierz to teraz. Elbę musi ruszać.

Kiedy tak stałam dalej wpatrzona, złapała po dwa kolory z każdej grupy.

-    Też mi się przydadzą - powiedziała, chwyciła mnie za ramię i zaprowadziła do Elbego.

Nim zdążyłam się zorientować, staliśmy na pustej łące obok Dau Hermanos. Floss trzymała naręcze futer związane różową wstążką, Fred bawił się jojo, Nicholas trzymał swoje świecące pudełko i żuł miętowy lizak długości swojego ramienia, a ja miałam idealną paczuszkę opakowaną w kremowy materiał o ostrych jak brzytwa brzegach i okręcony zieloną paskowaną wstążką.

-    Rany. To była wycieczka.

Floss spojrzała na mnie znad sterty turkusowego futra.

-    Co? To po prostu Elbę.

Pokręciła głową i poszła do Brona i Rohana. Fred ruszył za nią, a jojo podążyło za nim jak dobrze wyszkolony pies. Nicholas uśmiechnął się od ucha do ucha.

-    Chodź, Persja. Zanieśmy na górę te światła. A potem otworzymy twoją paczuszkę i zobaczymy, co wybrała dla ciebie Floss.

Spojrzał na mnie i potrząsnął swoim pudełkiem. A potem dodał z pewnym wahaniem:

-    Moglibyśmy też poćwiczyć ten pocałunek. No wiesz, ten, który próbowaliśmy tuż przed przyjściem Elbego? - Zachowywał się tak, jakbym mogła o tym zapomnieć.

-    Nie zapomniałam. - Uśmiechnęłam się do niego. - Serio.

Uspokojony też uśmiechnął się szeroko i skinął głową.

-    Żeby być w czymś naprawdę dobrym, trzeba ćwiczyć. Jak z teatrem.

Był taki szczery. Przytuliłam mocniej moją paczuszkę i oparłam się o niego. Dotknęłam ustami jego ucha i powiedziałam:

-    Może po prostu skupimy się na ćwiczeniach?

Nicholas się zatrzymał. A potem spojrzał na swoje

pudełko, jakby dopiero sobie przypomniał, że je trzyma.

-    Muszę to zanieść do środka - powiedział niechętnie i pokręcił głową. - Nie znam się kompletnie na magicznym oświetleniu. Może wybucha, gdy jest zbyt długo bez powietrza. Albo rośnie. Daj mi to tylko odnieść na górę - powtórzył.

Nie podejrzewałam, by magiczne światełka rosły czy wybuchały. Fred nie dałby Nicholasowi nic, co mogłoby wybuchnąć. Ale z chęcią podążyłam za nim do środka. Ćwiczenie umiejętności jest bardzo ważne. A ćwiczenie pocałunków jest jeszcze lepsze. Były jak czekoladki, te pocałunki. Uzależniające.