49669 skanuj0003 (109)

80

Zauważmy, że moduł ściśliwości wtórnej dla gliny piaszczystej interesuje nas w zakresie naprężeń od o_zmin do o_2min + o_zs = o = 42 kPa, a więc 36-42 kPaj Przyjęto w zakresie 12,5-50 kPa. A więc M -1280 — tabl. 4.2. (Alternatyw! nym rozwiązaniem byłoby obliczenie na podstawie krzywej ściśliwości M w zakresie 36-42 kPa). Dalej w procesie wznoszenia budowli naprężenia średnie w warstwie gliny piaszczystej rosły od o_zmin + a_zs = 42 kPa do a_zt =4 = °zmin ⁺ azs ⁺ °zd = 42 + 55 = 97 kPa, przyjęto Af₀ w zakresie 50-100 kPaj czyli M₀ = 4140 kPa. Obliczenia osiadań przedstawiono w tabl. 7.1.

Dla gliny piaszczystej zgodnie ze wzorami (7.1)—(7.3) osiadania wynoszą:*

5." = 1 •—— -100 = 0,08 cm,

¹    7280

s/ =    • 100 = 1,33 cm,

'    4140

⁼ si ^+si = 1.33 +0,08 = 1,41 cm; osiadanie całego fundamentu T,s_t = 1,60 cm.

7.2. Obliczanie osiadań według wzoru Schleichera

Przyjmując ośrodek gruntowy jako półprzestrzeń sprężystą, izotropową i jednorodną, osiadanie w dowolnym jej punkcie można wyznaczyć ze wzoru; Schleichera:

q B <*> (l - v²)

Ę

(7.5)'

gdzie:

v — współczynnik bocznej rozszerzalności Poissona, q — obciążenie w poziomie powierzchni półprzestrzeni,

B — szerokość obciążonego obszaru,

E — moduł odkształcenia,

co — współczynnik wpływu (wg tabl. 7.2 lub rys. 7.2) zależny od kształtu obciążenia (fundament w planie), sztywności oraz miejsca położenia punktu, dla którego liczy się s.

Wzory: (7.5) a także (7.1)-(7.3) można uznać za słuszne pod warunkiem, że zastosowane obciążenie q ś, g_prop (rys. 9.1).

Uwzględniając zależności (4.1) i (4.2), wzór (7.5) przekształca się do postaci:

(7.5a)

qB co (l - v²) qB(ó(l-vf 8M₀    (1-2v)M₀ ‘