Wykres wciągania U 25
J C(tO j
Rys. 2.3
natomiast moduł sieczny odpowiadający przyrostowi naprężeń od 0 do 120 MPa wynosi
= 1-10* MPa.
Budowa tensometru mcchaniczno-oplyczncgo
Tcnsometr jest przyrządem służącym do pomiaru odkształceń liniowych obciążonej próbki lub elementu konstrukcji, a pośrednio — do wyznaczania naprężeń. W zależności od konstrukcji i zasady działania tensometry dzielą się na mechaniczne, mechaniczno-optycznc, elektryczne, optyczne itd.
Dla przeprowadzenia dokładnych badań przy niewielkich zmianach odkształceń stosuje się najczęściej tensometry mcchanic/no-optyczne. Zasadę działania takiego lensomclru systemu Martensa przedstawiono na rys. 2.4.-Tensometr ten składa się z pręta / zakończonego z jednej strony ostrzem stałym 2, a z drugiej strony gniazdem, w którym obraca się pryzma (ostrze ruchome) 5. Ostrza 2 i i oraz pręt / dociskane są do rozciąganej próbki 4
obejmami ze sprężynami. Na wspólnej osi z pryzmą J znajduje się lusterko .V iMlcglość / pomiędzy ostrzami stałym i ruchomym nazywamy bazą pomiarowi).
Przy wydłużaniu się próbki ostrze ruchome J obraca się w gnieździć pręta 1, n wraz /. nim obraca się o laki sam kąt lusterko 3. W odległości L od próbki, lównolcglc do niej, umieszczona jest linijka (i z podzialką milimetrową. Podzialka odbija się w lusterku i jest obserwowana przez lunetę 7.
Wydłużenie próbki 4 o wielkość AI spowoduje obrót pryzmy 3 o kąt a (rys. 2.4). a więc
Al = h sina. (2.4)