skanuj0004 (315)

natomiast moduł sieczny odpowiadający przyrostowi naprężeń od 0 do 120 MPa wynosi

Go

«o

= MO⁵ MPa.

= tg “2

120 MPa

1,2-10“³

Budowa ten^ometru mechaniczno-optycznego

Tensometr jest przyrządem służącym do pomiaru odkształceń liniowych obciążonej próbki lub elementu konstrukcji, a pośrednio — do wyznaczania naprężeń. W zależności od konstrukcji i zasady działania tensometry dzielą się na mechaniczne, mechaniczno-optyczne, elektryczne, optyczne itd.

Dla przeprowadzenia dokładnych badań przy niewielkich zmianach odkształceń stosuje się najczęściej tensometry mechaniczno-optyczne. Zasadę działania takiego tensometru systemu Martensa przedstawiono na rys. 2.4.

Tensometr ten składa się z pręta / zakończonego z jednej strony ostrzem stałym 2, a z drugiej strony gniazdem, w którym obraca się pryzma (ostrze ruchome) 3. Ostrza 2 i 3 oraz pręt 1 dociskane są do rozciąganej próbki 4

obejmami ze sprężynami. Na wspólnej osi z pryzmą 3 znajduje się lusterko 5.

Odległość / pomiędzy ostrzami stałym i ruchomym nazywamy bazą pomiarową.

Przy wydłużaniu się próbki ostrze ruchome 3 obraca się w gnieździe pręta J, a wraz z nim obraca się o taki sam kąt lusterko 5. W odległości L od próbki, równolegle do niej, umieszczona jest linijka 6 z podzialką milimetrową. Podziałka odbija się w lusterku i jest obserwowana przez lunetę 7.

Wydłużenie próbki 4 o wielkość Al spowoduje obrót pryzmy 3 o kąt a (rys. 2.4), a więc

Al = h sina.    (2.4)