Podsumowanie
Wybrane pary odgrywają poszczególne scenki (od a do g) przed całą grupą. Prowadzący wypisuje na tablicy słowa charakterystyczne dla danej scenki i określa, czy oznaczają one agersywność, uległość, czy też asertywność. W podsumowaniu można zadać m.in. następujące pytania:
□ Czy ton głosu był różny w poszczególnych scenkach? Jakie środki niewerbalne były używane?
□ Czy w określonej sytuacji może pojawić się więcej niż jeden typ zachowań? Jak to jest możliwe?
ĆWICZENIE 6. Prawa jednostki
Cele: |
V określić swoje prawa,
V zastanowić się nad swoimi „asertywnymi prawami”. I
Wielkość grupy: do 30 osób.
Czas: 30 minut.
Pomoce: karty ćwiczeń TWOJE „PRAWA ASERTYWNE”, długopisy, kartki, tablica.
Sposób realizacji
1. Prowadzący wyjaśnia uczestnikom, że prawa są tym, co im przysługuje, a nie tym, na co muszą zasłużyć i zapracować. Każdy posiada prawa, których powinien być świadomy, i z których powinien korzystać.
2. Prowadzący prosi uczestników o dokończenie następującego zdania:, Jako człowiek mam prawo...” tutaj powinni wyliczyć niektóre z praw.
3. Na tablicy prowadzący wypisuje niektóre z praw wymienionych przez uczestników i pyta ich, dlaczego uznają je za prawa.
4. Uczestnicy otrzymują karty ćwiczeń TWOJE „PRAWA ASERTYWNE” i wyliczone tam prawa porównują z prawami wypisanymi na tablicy.
Do listy praw na karcie ćwiczeń można dodać inne, np.:
- prosić o pomoc i wsparcie duchowe odczuwać i wyrażać ból
- być samemu
- nie słuchać cudzych rad
- być wysłuchiwanym i traktowanym poważnie
- otrzymać to, za co się zapłaciło
6-10