7X11 1922 W Warszawie Polska podpisała z Japonią układ handlowy i nawigacyjny.
13 II 1923 Liga Narodów uznała przebieg granicy polsko-litewskiej. 15 III 1923 Konferencja Ambasadorów Francji, Wielkiej Brytanii
1 Włoch ostatecznie uznała polską granicę wschodnią. Kończyło to proces kształtowania się granic niepodległej Rzeczypospolitej.
23 VII 1923 W Lozannie Polska i Turcja podpisały układ o przyjaźni. 10 XI 1923 W Warszawie Finlandia i Polska podpisały traktat handlowy i nawigacyjny, przyznając sobie nawzajem klauzulę największego uprzywilejowania w stosunkach handlowych.
13 XII 1923 Polska uznała Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich.
14 III 1924 Decyzją Ligi Narodów przyznano Polsce półwysep Westerplatte w porcie gdańskim jako miejsce przeznaczone na wojskową składnicę tranzytową.
2 X 1924 Polska podpisała tzw. protokół genewski uchwalony przez Ligę Narodów; stawiał on m.in. wojny poza prawem międzynarodwym ora/ uznawał sankcje polityczne i ekonomiczne za narzędzie między narodowej presji wobec pańsiwa-agrcsora.
16-17 I 1925 W Helsinkach odbyła się międzynarodowa konferencja z udziałem Estonii, Finlandii, Łotwy i Polski. Podpisano traktat arbitrażowy; niepowodzeniem zakończyły się jednak rozmowy wspra-wfic utworzenia ścisłego sojuszu państw bałtyckich.
1-V 1925 W polsko-gdańskim spor/c o polskie znaki na skrzynkach pocztowych na obszarze Wolnego Miasta (jego istotą było de facto polskie zwierzchnictwo nad miastem) Trybunał Międzynarodowy w Hadze uznał racje Rzeczypospolitej.
10 TI 1925 Polska podpisała układ handlowy ze Stanami Zjednoczonymi Ameryki.
10 II 1925 W Rzymie został podpisany konkordat pomiędzy Rzeczypospolitą Polską a Watykanem. Część opinii publicznej w Polsce uznała go za ograniczenie uprawnień władz RP wf odniesieniu do działalności Kościoła rzymskokatolickiego.
31 III—2IV 1925 W Rydze podczas spotkania przedstawicieli sztabów generalnych Estonii, Łotwy, Polski i Rumunii omawiano kwestie bezpieczeństwa regionalnego i rozbrojenia.
1-7 IV 1925 W Warszawie odbyło się spotkanie przedstawicieli armii Jugosławii, Polski i Rumunii; omawiano m.in. kwestię tranzytu materiałów o znaczeniu strategicznym.
20 VI 1925 W związku z odmową zc strony władz niemieckich w kwestii bezcłowego importu polskiego węgla kamiennego, rząd RP zakazał importu nicktóryeh produktów wytwarzanych w Niemczech; w odpowiedzi w lipcu i sierpniu władze Republiki Weimarskiej wydały restrykcyjne zarządzenia dotyczące polskich produktów'; rozpoczęcie tzw. wojny celnej polsko-niemieckiej (trwała do 1934 r.).
20-23IV 1925 Minister spraw zagranicznych Czechosłowacji Edward Benesz złożył wizytę w Warszawie. Podpisano konwencję handlową, układ koncyliacyjno-arbilrażowy i umowę likwidacyjną; nastąpiło przejściowe ożywienie stosunków polsko-czechosłowackich.
27-29 IX 1925 Wizyta w Warszawie Ludowego Komisarza Spraw Zagranicznych ZSRR Gicorgi ja C/iczerina; zaproponował on zawarcie paktu o nieagresji; po propozycji wysuniętej przez stronę polską, by dołączyć do niej państwa bałtyckie i Rumunię, projekt upadł.
IX/X 1925 W Kopenhadze i Lugano odbyły się rundy rokowań polsko-litewskich; toczone formalnie w sprawie żeglugi po rzece Niemen nic przyniosły normalizacji wzajemnych stosunków.
5-16 X 1925 W Locarno, podczas międzynarodowej konferencji, przyjęto siedem porozumień gwarantujących granicę Belgii i Francji z Niemcami. W kwestii polskiej do podpisanych dokumentów dołączono polsko-niemiecki traktat arbitrażowy. Oznaczało to faktyczną rewizję traktatu wersalskiego w kwestii niemieckiej granicy wschodniej. W skład pakietu umów lokamcńskich weszła także podpisana 16 października francusko-polską umowa o wzajemnej gwarancji granic, poddająca dwustronny sojusz procedurze Ligi Narodów (co faktycznie osłabiało jego wymowę).
1 XII 1925 W Omdynie minister Aleksander Skrzyński podpisał umowy lokarneńskic.
26 III 1926 W Bukareszcie podpisano polsko-rumuński traktat gwarancyjny (zastępujący układ z 1921 r.) i nową konwencję wojskową. Oba
95