Tabela 5
Prawomocnie skazani w Polsce za kazirodztwo (art. 175 k.k.)
' Rok |
Liczba skazanych |
Wymiar kary pozbawienia wolności | |||
do 6 m-cy |
6-24 m-cy; |
.2-5 lat |
pow. 5 lat | ||
' 1970' |
16 |
4 |
11 |
1 | |
1971- |
29 |
2 |
21 |
6 | |
1972 |
20 |
-- |
16 |
4 |
_ |
1973' |
211 |
2 |
10 |
7 |
1 m 1 |
1974 |
18 |
' |
14 |
3 |
_ |
1975 |
24 |
2 |
15 |
6 |
i |
1976 |
20 |
— |
14 |
3 |
i |
1977 |
22 |
1 |
9 |
5 |
_ |
1978 |
16 |
1 |
9 |
5 |
• 1 Hi |
1979 |
25 |
S 1 |
19 |
5 | |
/ 1980 |
9 |
■ _ |
8 |
1 |
_ |
1981 |
11 |
1 |
• , 7 ■/ |
— | |
1982 |
11 |
_ |
9 |
1 |
i m |
1983 |
18 |
2 |
1 |
4 |
V |
Istnieje ogromna literatura poświęcona przyczynom przestępczości, warunkom sprzyjającym jej rozwojowi, zapobieganiu. Wiele z tych danych można również odnieść do przestępczości seksualnej. Nie zamierzam w tej pracy powtarzać poglądów wyrażonych przez autorów wielu publikacji. Ograniczam swoje rozważania do kilku ważnych czynników bardziej wiążących się z pracą biegłego seksuologa, z medycyną.
Campbell (1982) stwierdza, iż przestępstwa ogółem częściej popełniają mężczyźni. Ihsan Al-Issa (1982) podaje, że psychopatologia częściej dotyczy płci męskiej, podobnie przestępczość. Prawidłowość ta ujawnia się już w wieku młodzieżowym; u chłopców częściej występują zaburzenia zachowania, u dziewcząt osobowościowe. Chłopcy, zdaniem tego autora, są bardziej podatni na niekorzystne wpływy patologii rodzinnej prowadzące do zachowań antysocjalnych. U dorosłych natomiast mężczyzn przeważa nie tylko przestępczość czy psychopatologia, ale i zaburzenia osobowości. Hammon (1982), Pospiszyl (1973), Campbell (1982) wskazują, iż u kobiet psychopatologia wiąże się m.in. z cyklicznymi przemianami układu hormonalnego, ćo ma mieć również związek z przestępczością seksualną nasilającą się w okresach napięcia przedmiesiączkowego. Campbell stwierdza również, iż więcej przestępstw popełniają kobiety identyfikujące się z rolą męską. Kolarczyk, Kubiak, Wierzbicki (1984) stwierdzają, iż przestępczość kobiet na świecie ujawnia tendencje wzrostowe; kobiety coraz częściej popełniają przestępstwa agresywne. W sprawach o zgwałcenie w okresie 10 lat w Polsce łącznie były oskarżone 34 kobiety, które podżegały do tego przestępstwa lub były pomocnikami. O czyny lubieżne z nieletnimi oskarżonych było w tym samym okresie 10 lat łącznie 20 kobiet. Nie wystąpiły natomiast zabójstwa na tle seksualnym popełnione przez kobiety. .
Autorzy ci podkreślają również zróżnicowanie agresywności płci. Uwarunkowania kulturowe i wychowawcze sprawiają, że kobietom przyznaje s,ię „bierne” prawo agresji, a mężczyznom także „czynne”; agresja kobiet jest oceniana surowiej przez społeczeństwo. Inne są również formy wyrażania agresji. U komet dominują formy słowne, a u mężczyzn — fizyczne. Autorzy powyższe stwierdzenia wiążą z kulturowymi stereotypami męskości-kobiecości. Obecne przemiany obyczajowe, polegające m.in. na wzroście społecznej samoświadomości kobiet i usuwaniu różnic w socjalizacji płci, mają, zdaniem autorów, wpływ na wkraczanie kobiet w nowe rejony przestępczości; dotychczas „zarezerwowane” dla mężczyzn. W podsumowaniu owej pracy autorzy stwierdzają, że „W latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych w wielu krajach zauważono ilościowe i jakościowe zmiany w przestępczości kobiety polegające w szczególności na szybkim jej wzroście oraz na popełnianiu przez kobiety przestępstw agresywnych, z użyciem przemocy oraz przestępstw grupowych (.,..) Większość czynów kobiet ma charakter emocjonalny”.
BH 67