h = c. • t dla powietrza suchego;
lo
h = Cw-1 dla ciekłej wody o temperaturze 0+ 100°C (c* * 4,19 kJ/kgK), lub posłużyć się tablicami własności termofizycznycn wody.
Powietrze atmosferyczne, które przepływa rurociągiem pomiarowym jest mieszaniną gazów suchych (azot. tlen iid.) oraz wilgoci w postaci pary wodnej - czyli jest to tzw gaz wilgotny, dla którego opracowane są w termodynamice oddzielne metody obliczeniowe Tok postępowania w tym przypadku sprowadza się do stosowania wzoru
H = m. ■ h,_x . (10)
gdzie m - strumień gazu suchego,
hi-x - entalpia 1 kg gazu suchego powiększona o entalpię wilgoci przypadającej na każdy kilogram gazu suchego.
Pomierzony przez nas strumień masy powietrza mw składa się z gazów suchych m. i wilgoci mr
mw = m6 + mp. (I!)
Potrzebna jest znajomość zawartości wiluoci w powietrzu - określana jako
kg pary (wi Ig oci) kg gazu suchego
(12)
X - musimy zmierzyć Mając rhu i X wyznaczymy z równań (11) i (12) wartość m. Pozostaje obliczenie hi-x zewzoa:
kJ
kgg.suchego_
(13)
gdzie c,, c?r
t
ru
- ciepło właściwe przy stałym ciśnieniu powietrza suchego.
- ciepło właściwe przy stałym ciśnieniu pary wodnej,
- temperatura powietrza wilgotnego, mierzona na stanowisku laboratoryjnym (podstawiana do w/w wzoru w stopniach Celsjusza).
- ciepło parowania wody w zerze °C
Dia powietrza atmosferycznego (niezamglonego) można przyjąć h,., = 1.005 • t - X(2501 - 1.86 • t)
(M)