55586 SNC03560

w

i

ii

Sł Hi

m

i

H

^PerJ

'*9

Jgi

^kten.

ig|

'sferze !y, od. I -'taito. I

liczni! sfeiy I iowej I

bliżej

temperatura (°C)

Rys. 2.2. Budowa atmosfery. Warstwy wyróżnione według kryterium termicznego

grun*

nesą I Jgot-god) ] iwni- | C la-1

. 85 km) temperatura obniża się nawet do -100°C. Taka stratyfikacja termiczna sprzyja intensywnemu mieszaniu się powietrza w mezosferze; w jej górnych partiach pojawiają się czasem produkty kondensacji śladowych ilości pary wodnej - są to kryształki lodu, ^budujące tzw. srebrzyste obłoki. Powietrze w mezosferze odznacza się podwyższoną jo* luzacją.

Graniczną warstwę nad mezosferą nazywa się mezopauzą; powyżej znajduje się ^wspomniana już termosfera, w której temperatura szybko wzrasta z wysokością.

2.2. Skład atmosfery

Wśród gazów budujących atmosferę Ziemi wyróżnia się składniki główne, zajmujące łącznie 99,99% objętości powietrza - azot, tlen, argon i dwutlenek węgla. Do składników drugorzędnych należą gazy szlachetne - neon, hel, krypton i ksenon, a tak-

yjna j

, że tlenek węgla, wodór i podtlenek azotu. Substancje te występują w śladowych iloś-^isfc‘ ; ciach, a ich stężenie - tak jak stężenie składników głównych - pozostaje w zasadzie nie-¹¹¹¹¹¹ | zmienne. Jedynie dwutlenek węgla wyłamuje się z tej zasady, wykazując wahania sezo-t°^s' nowe i wieloletnie. Zmienne w czasie i przestrzeni stężenia charakterystyczne są nato-| miast dla tzw. domieszek powietrza atmosferycznego. Domieszkami są m.in. Ozon, siarkowodór, dwutlenek siarki, amoniak, metan, dwutlenek azotu, freony i inne węglo-| wodory. Speqalne znaczenie wśród domieszek ma woda, występująca w atmosferze W' * w trzech stanach skupienia - kropelek, kryształków lodu i przede wszystkim w postaci pary wodnej, której zawartość w powietrzu waha się od 0 do 4% obj. (tab. 2.2).

0&" i

15