57601 skanuj0035 (130)

▲ Kaligrafowanie znaku (O no.

Podstawowe ruchy

Aby opanować umiejętność kaligrafowania znaków japońskich, należy na wstępie poznać kilka podstawowych ruchów. Zanim jednak zaczniemy ćwiczyć, musimy zaopatrzyć się w chiński papier do ćwiczeń móhen lub papier japoński o formacie hanshi ¥ %&. (około 24,5x33 cm), pędzelek z włosia końskiego, tanuki lub koziego (średnica 1 cm, długość 4,8 cm) oraz przygotowany w kamieniu tusz.

Przed rozpoczęciem pisania, zanim weźmiemy pędzelek do ręki, pożytecznym może okazać się ćwiczenie polegające na wykonywaniu pociągnięć samą ręką lub na powtarzaniu ruchów w pamięci. Gdy już zaczniemy kreślić, nie będziemy mieli czasu na zastanawianie się. Wyłącznie spokojny umysł jest w stanie wykonywać szerokie ruchy - i co ważniejsze - łączyć je. Owo łączenie jest najważniejszym ruchem w kaligrafii. Nazywa się je kimyaku „łączeniem ki", gdzie ki m jest oddechem, energią, duchem i nastrojem zarazem. To właśnie dzięki kimyaku znaki nie są zbudowane z oddzielnych kresek, ale stanowią żywą całość. Należy zawsze pamiętać, że nie wolno przerywać kreślenia znaku w połowie, by następnie po jakimś czasie do niego powrócić, i próbować go dokończyć. W takim przypadku bowiem znak stanie się martwy.

Trzymamy pędzelek tak, jak to pokazano na str. 30. Ręka, ramię i reszta ciała pozostają elastyczne, w imię zasady, że całe ciało uczestniczy w kreśleniu znaków. Zanurzamy pędzelek w tuszu, a następnie dajemy mu ocieknąć lub go wycieramy. Zapas tuszu powinien się znajdować w „brzuszku" pędzelka. Zbyt duża jego ilość spowoduje, że w chwili ciągnięcia kreska będzie się rozlewać. Kreślenie znaku nie kończy się w momencie, gdy pędzelek opuści kartkę. Zakończeniu winien towarzyszyć zamaszysty ruch ręki w kierunku wyznaczonym ostatnim pociągnięciem.

Jeśli takowego nie było, należy taki ruch wykonać w myślach, aż do całkowitego zakończenia znaku.

Żadna kreska nie jest łatwa. Nawet te najbardziej podstawowe mają swój początek, rozwinięcie oraz zakończenie i noszą w sobie pamięć znaku chińskiego, z którego powstały. Podstawowym błędem początkujących jest sprawienie, że włosie pędzla traci spójność podczas kreślenia znaku. Jeśli przestrzega się odpowiedniego rozłożenia pociągnięcia każdej kreski, włosie pozostaje dobrze ułożone aż do wykończenia znaku, a nawet całej kaligrafii. Początkujący zwykle nie dość mocno naciskają na pędzelek. 31 Powinni nauczyć się stopniowo zwiększać nacisk pędzelka na papier, ale tak, by nie miażdżyć włosia.