Wytyczne projektowania skrzyżowań drogowych - ctr '1 1
zatrzymań od przejścia dla pieszych wynosi 2,0 m.
Zasady lokalizacji sygnalizatorów na skrzyżowaniu określają przepisy wykonawcze do ustawy prawo o ruchu drogowym.
5.8.4.2. Jeżeli na skrzyżowaniu występuje wąski wlot z małymi promieniami wyokrąglenia narożników i korytarz skrętu z tego wlotu zachodzi na wlotowy pas ruchu ulicy poprzecznej, wtedy linia zatrzymań powinna być odpowiednio cofnięta (rys. 5.8.2). Należy w tym przypadku tak rozmieścić sygnalizatory, aby były one dobrze widoczne również z pasa ruchu z cofniętą liną zatrzymań.
r
L
I
Rys. 5.8.2. Przykład rozwiązania z cofniętą linią zatrzymań na skrzyżowaniu o wąskim wlocie z małymi promieniami wyokrąglenia narożników wymuszonymi zabudową
5.9.1. Przejścia dla pieszych na wlocie skrzyżowania powinny być wytyczane prostopadle do osi jezdni z dopuszczalnym odchyleniem ±10°. Wyjątkowo na skrzyżowaniach z sygnalizacją świetlną można dopuścić większy kąt odchylenia przejścia od osi jezdni, jeśli wynika to z kąta skrzyżowania i wygody ruchu pieszych. Zaleca się odsunięcie przejścia dla pieszych na odległość 6,0 m od skrajnego pasa ruchu poprzecznej drogi.
Zalecane odsunięcie przejścia dla pieszych na odległość 6,0 m od skrajnego pasa ruchu poprzecznej drogi zapewnia możliwość zatrzymania się przed przejściem pojazdu skręcającego w prawo z tej drogi bez blokowania ruchu na wprost. Ponadto takie odsunięcie powoduje skrócenie przejścia, co poprawia bezpieczeństwo na przejściach bez sygnalizacji i wpływa na skrócenie czasu ewakuacji na skrzyżowaniach z sygnalizacją. Jeśli wymienione powody odsunięcia przejścia nie zachodzą, to można zmniejszyć odsunięcie przejścia od skrajnego pasa ruchu poprzecznej drogi. Zalecenie odsunięcia przejścia nie dotyczy również przypadków, kiedy przejście dla pieszych jest połączone ze środkami uspokojenia ruchu.
5.9.2. Na wlotach podporządkowanych zaleca się odsunięcie przejścia dla pieszych od drogi z pierwszeństwem przejazdu w celu uzyskania powierzchni akumulacji dla pojazdów oczekujących przed linią zatrzymań na wjazd na drogę z pierwszeństwem przejazdu.
5.9.3. Przejścia dla pieszych na skrzyżowaniach, na których występują utwardzone półrocza, umożliwiające ruch pojazdów, należy wyznaczać w obrębie jezdni, a odcinki utwardzonych poboczy, poprzedzające dojazd do przejścia na długości nie mniejszej niż lOOm, zastąpić chodnikami, gdy wynika to z potrzeby zapewnienia dojść do przejść dla pieszych. Jeśli taka potrzeba nie występuje, to odcinki utwardzonych poboczy, poprzedzające dojazd do przejścia dla pieszych, powinny zostać wyłączone z ruchu za pomocą oznakowania poziomego na odcinku nie mniejszym niż 100 m. Zalecanym rozwiązaniem są wyspy azylu dla pieszych i wykorzystanie utwardzonych poboczy dla wykonania niezbędnych poszerzeń jezdni.
5.9.4. Szerokość przejścia dla pieszych należy dostosować do natężenia ruchu pieszych, z tym, że nie powinna ona być mniejsza niż 4,0 m.
Konieczność dostosowania szerokości przejścia do natężenia ruchu pieszych dotycz)' przypadków przejść na skrzyżowaniach z sygnalizacją. Do obliczenia niezbędnej szerokości przejścia dla pieszych można wykorzystać zależności w potoku ruchu pieszych opisywane w HCM 2000. Można również szacować szerokość przejścia -b ze wzoru:
v • G • 3600
gdzie: QP jest natężeniem ruchu pieszych na przejściu w obydwóch kierunkach uy-rażonym liczbą osób w godzinie, p jest wyrażoną w m1 powierzchnią przejścia przypadającą na jedną osobę. v jest prędkością pieszych wyrażoną w m/s\ T jest czasem Imania cyklu w sekundach oraz G jest czasem sygnału zielonego dlapieszycli w sekundach. Wartości parametrów p i v zależą od poziomu swobody ruchu. Dla poziomu D można przyjmować p - 1,4 +2,1 m}/osobę i v = 1,15 + 1,2 m/s. Dla poziomu E jest to odpowiednio p = 0,6 +1,3 m7/osobę i v = 0,76 + 1,14 m/s.
5.9.5. Na przejściu dla pieszych przez jezdnię powinna być umieszczona wyspa azylu ograniczona krawężnikami o szerokości nie mniejszej niż 2,0 m w następujących przypadkach:
1) na przejściu bez sygnalizacji świetlnej, jeżeli brak pasa dzielącego lub wyspy dzielącej kierunki ruchu i liczba pasów ruchu wynosi co najmniej 4,
2) pomiędzy jezdnią a torowiskiem w przypadku wydzielonego torowiska tramwajowego. Poza wymienionymi przypadkami zaleca się stosować wyspę dzielącą jezdnię, jeśli może ona służyć poprawie bezpieczeństwa ruchu i wygodzie pieszych.
- 135-