twaca Ul
») Ctag ML> jM NMfCf, jeM każdy jego kolejny wyra? Im . ^przedniego.
tj Oh^il} _ jest malejący, jeżeli każdy jego kolejny wyraz- -poprzedniego.
I Ciąć |«,ł jest stały, jeżeli m^Mkie jego wyrazy są równe 1 Ciąg u.',. -■ jest nicmaiejacy jeżeli każdy jego kolejny wyraz <esr ■ szy od poprzedniego
"W
Ciąg («„Jr v jest nierosnący, jeżeli każdy jego kolejny wyraz jest nie *
W teorii ciągów istnieje również pojęcie monotnni c z n ości od om miejsca:
Oefinigs 1.61
ą) Ciąg ^ jest rosnący od pewnego miejsca. gdy 3 V u jm b i Ciąg»u ^ jest malejący od pewnego miejsca, gdy 3 V ś ^ <
e) Ciąg jest stały od pewnego miejsca, gdy 3 V
W zależności od postaci ciągu («„) ^ jego monotoniczność możemy bada. na dwa- sposoby:
1. Badając znak różnicy Jeśli ta różnica dla każdego ne SP jest: f
* dodatnia, to ciąg (#„)_. jest rosnący,
* ujemna, to (an) jest malejący,
' równa 0, to badany ciąg jest stały.
2. Przy założeniu, że {a„)nar jest ciągiem o wyrazach dodatnich - porównują iloraz do 1. Jeśli wartość ilorazu dla wszystkich liczb naturalnych dodatnich jest:
* większa od 1, to ciąg jest rosnący,
* mniejsza od I. to ciąg jest malejący,
* równa 1, to ciąg jest stały.
Badanie monótonićzności ciągu, którego wyraz an rozpoczniemy od
wyznaczenia wyrazu n +■ 1, czy li:
Następnie badamy różnicą kolejnych dowolnych Jwótft wytwi*wliR<Wip> ch|*K
In+ 2 2ir (2/t t-2)(rt ^.Ty-2*(>. tj ń
Zauważmy, że licznik uzyskanego wyrażenia jest jbnmm dndMnfc (nwrabtffthr od n« R)' j. Mianownik jako iloczyn czynników dodatnich również ynn Melbą dodatnią, a zatem wartość całego ułamka jest większa od zera. Otrzymaliśmy nierówność an,, - <i„ > 0 »a„., ><*„ na podstawie której możemy <twiewlKi. że ciąg jest rosnący.
Przykład 1.67
Dla ciągu określonego wzorem b„ * możemy wykorzystać drugi tpnwMi określania monotonicznofci. Wyrazy ciągu (h„) są dodatnie, a zatem po wyznaczeniu:
znajdujemy iloraz dwóch kolejnych wyrazów;
t'T t*s 2
Zauważmy, że dla /t > 2otrzymany iloraz jest mniejszy od jedności, Osntw cza r>v że ciąg (b,rt)„«r jest malejący, począwszy od drugiego wyrazu, czyli jem mafejąey od pewnego miejsca;
W teorii ciągów istotną.roięodgrywajądwa typy ciągów, które posiadają szczególne właściwości, mianowicie: dąg arytmetyczny i eiąggeometryczny.
Definicja 1.62. Ciąg liczbowy (a„) ^ nazywamy arytmetycznym wtedy t tytko wtedy, gdy jest co najmniej trzywyrazowy i każdy jego wyraz, począwszy od drugiego, powstaje przez dodanie do wyrazu poprzedniego staiej liczby >*,. zwanej różnicą ciągu.
Definicję 1.62 możemy zapisać symhoticznie w następujący sposób;
rgęsn^/P
Ciąg jest aty tmetyczny «* 3 V u,