60301 PB040179

| ROZTWORY DOSKONAŁE I RZECZYWISTE |

Roztwór doskonały (w dowolnym stanie skupienia) definiuje się jako układ, w którym potencjał chemiczny każdego ze składników roztworu spełnia, w całym zakresie stężeń, równanie

Mi(T- p)= m®(T.p)+ RT ln x,    dla 0<Xj <1

Ponieważ powyższa zależność spełniona jest również dla Xj=l, zatem potencjał chemiczny roztworu doskonałego Mf(T,p) można interpretować jako entalpię swobodną czystego składnika pod tym samym ciśnieniem i w tej samej temperaturze.