60855 P1010818 (2)

268 i. RAMY ŹU-IRTOWB

prostokątnym - stosunek obtioeniowej długości /„ do wysokości przekroju

268 i. RAMY ŹU-IRTOWB

'o

obciążeń dłupmłyaSr

Nośność elementów mimośrodowo ściskanych, oblizanych z uwzględnieniem smukloścł, w prrypadlu gdy elementy te występują w układach o węzłach nicprzesuwny^

Rys. 6.5. Położenie przekrojów rozpatrywanych przy sprawdzaniu nośności elementów i-iniojrodowo Ciskanych mających na obu końcach podparcie nicprzcsuwne w kierunku

prostopadłym do osi elementu

a wykres momentu zginającego zmienia się na długości elementu w sposób ciągły, spraw* dzaó należy w przekroju położonym na odcinku środkowym równym 1/3 długości elementu u miejscu maksymalnego momentu zginającego (rys. 6.5). Nośność przekrojów przypodporowych obciążonych momentami M_u M₂ sprawdza się w tych elementach bez uwzględniania wpływu smukłość.

Przy sprawdzaniu nośności elementów żelbetowych o przekroju prostokątnym i srau-kłości 20, dla których e,=M[N=0, wpływ niezamierzonego mimośrodu przypadkowego e, oraz wpływ smukłości mogą być uwzględniane \y obliczeniach za pomocą współ-czynnika zmniejszającego ę podanego w tabl. 18.

Długości obliczeniowe /₀ elementów ściskanych wyznaczać można według zasad mechaniki budowli, jak dla elementów z materiału liniowo-sprężystego. Długości obliczeniowe dla słupów występujących w układach ramowych (płaskich i przestrzennych) mogą być wyznaczane przy założeniu niejednoczesnej utraty stateczności wszystkich słupów układu i przyjęciu rozkładu obciążeń najbardziej niekorzystnego dla rozpatrywanego dupa.

Długości obliczeniowe ł₀ słupów wielokondygnacyjnych budynków szkieletowych i jednokondygnacyjnych budynków halowych, słupów estakad, ściskanych elementów dźwigarów kratowych oraz łuków - mogą być przyjmowane według tabl. 17. Wartości zamieszczone w kolumnie a należy przyjmować przy sprawdzaniu elementów w płaszczyźnie rozpatrywanego układu konstrukcyjnego, względnie w płaszczyźnie konstrukcji nośnej

r/ckrycia. a dla slupów estakad — w płaszczyźnie prostopadłej do ou estakady, wartości ' pieszczone w kolumnie b — przy sprawdzaniu elementów w płaszczyźnie prostopadłej jo płaszczyzny układu (konstrukcji nośnej przekrycia) i w płaszczyźnie równoległej do osi _c$tafcady.

Na rysunku 6.6 podano zasady przyjmowania długości elementu ściskanego do określenia obliczeniowej długości /₀ -

Długości obliczeniowe /₀ słupów występujących w ustrojach ramowych mogą być wyznaczone w sposób przybliżony z uwzględnieniem szytwnośd prętów układu szkieletowego lub r unowego, jak to zastosowano w przykładzie 1.

Rys. 6.6. Olugoici słupów przyjmowane przy wyznaczaniu wartości /o

Pizy projektowaniu Żelbetowych układów ramowych lub szkieletowych należy przestrzegać zasad prawidłowego konstruowania.

Szczególną uwagę n uleży zwrócić na konstruowanie narożników ustrojów ramowych, albowiem węzły stanowią najbardziej odpowiedzialne miejsca ramy. Konstrukcja węzłów powinna zapewniać ustrojowi monolityczność i nieodksztaJcalność oraz prostotę wykonania. Z danych doświadczalnych A. Jacksona wynika. Ze największe rozciąganie nie występuje w punkcie narożnikowym, lecz przesuwa się do osi geometrycznej ramy i ma kształt jak na rys. 6.7. Z tego względu właściwiej jest stosować wkładki zewnętrznie zaokrąglone o płomieniu r>15 średnic głównego zbrojenia.

Podział naprężeń w węźle zależy również od wielkości kąta wewnętrznego, jaki tworzy połączenie dwóch prętów narożnych. Przy kącie prostym występują największe naprężenia normalne, zatem im łagodniej jest wykonstruowane przejście słupa w rozporę, tym niniejsze są naprężenia miejscowe w węźle (rys. 6.8). W związku z powyższym w odpowiedzialnych ustrojach ramowych stosuje się w węzłach skosy lub przejścia zaokrąglone, te ostatnie są bardziej kłopotliwe w wykonawstwie.