Politeia
Politeia zanika wskutek zaniedbania korekcji wysokości cenzusu magśjwego stosownie do zmian zamożność obywateli. Gdy ludność się wzbogaci, a cenzus nie zostanie podniesiony, wówczas politeia przechodzi w demokrację. Gdy sytuacja jest odwrotna, tzn. gdy wraz z ubożeniem ludności nie następuje obniżanie progu cenzusu, politeia staje się Bigarchią28.
Zakończenie.
Te trzy ustroje: monarchia wraz z arystokracją, politeia i tyrania, pełnią rolę punktów odniesienia i w stosunku do nich sytuują się pozostałe formy rządów. /. teoretycznego punktu widzenia a one tym; iglS, im bp!® monarchii lub arystokracji, czyli im większe znaczenie przywiązują do cnoty. Ich wartość spada natomiast, gdy zbliżają s^^^H tyranii, taft gdy kładą nacisk na korzyść rządzących i coraz bardziej pomijąjgjllę praw^M Na płaszczyźnie praktycznej wyznacznikiem jakości ustrojów jest politeia. Ustroje do niej jej zbliżone są lepsze, bo zachowują równowagę w państwie, oddalone od niej — gorsze, gdyż podatne na wszelkie wahania i łatwo przeradzające się w odmiany tyranii.
W tym miejscu w pełni odsłaniają się empiryczne podstawy opracowdhft} przez autora Polityki typologii ustrojów politycznych. Zwłaszcza jego teoria państwa składa się z uogólnień opartych na rzeczywistości, którą widział we współczesnych sobie państewkach grecki® Dlatego R ustępy Polityki pełne są odniesień do praktyki życia społecznego, obfitująw nawiązania do ówczesnej sytuacji j$litycznej i przykłady ^jjppggfi historycznych.
28 Zob.Pol V 7,6-7
13