502 Część V
502 Część V
Pytania 37-40
Pytania 37-40 są oparte na przedstawionych poniżej diagramach, przedstawiających objętości i wartości osmolarności płynu zewnątrz-komórkowego (ECF) oraz wewnątrzkomórkowego (ICF) wr zdrowego człowieka (linie ciągle). WVsokość prostokątów’ oznacza osmolar-ność, a szerokość - objętość. Linie przerywane przedstawiają zmiany osmolarności i/lub objętości przestrzeni zewmątrzkomórkowej i wewnątrzkomórkowej. Dla każdej z wymienionych procedur medycznych lub stanów należy przypisać diagram, który najlepiej opisuje zachodzące zmiany.
(C) Klirens substancji x może być użyty do zmierzenia wielkości filtracji kłębuszko-wej (GFR).
(D) Występuje zarówno reabsorpcja, jak i wydzielanie substancji X.
(E) Klirens substancji x jest większy niż klirens kreatyniny.
34. Reabsorpcja przesączonego wodorowęglanu
(A) przyczynia się do wydalania kwaśności miareczkowanej
(B) zmniejsza się w stanach kwasicy
(C) zachodzi dzięki wydzielaniu netto Na* C2> wymaga działania anhydrazy węglanowej (E) jest zwykle mniejsza niż reabsorpcja Na*
35. Który z poniższych roztworów cechuje się najwyższym stężeniem osmolalnym?
(A) 300 milimolarny roztwór sacharoz)-
§300 miliosmolarny roztwór sacharozy 300 milimolarny roztwór NaCl 300 miliosmolarny roztwór NaCl (E) 400 miliosmolarny roztwór mocznika
36. Zjawisko autoregulacji nerkowej tłumaczy zmiany w oporze dla przepływu krwi zachodzące bez udziału układu nerwowego. Głównym miejscem autoregulacyjnych zmian w oporze jest:
(A) tętnica nerkowa
(B) tętnica wewmątrzpłacikowa tętniczka doprowadzająca tętniczka odprowadzająca
(E) okołokanalikowe naczynie włosow-ate
A
prawidłowa
37. Wlew dożylny 500 ml izotonicznego roztworu NaCl ^
38. Wlew dożylny 1 litra 300 mmol/1 roztworu NaCl
Pytania 42-45
Pytania 42-45 są oparte na poniższej rycinie. Wybierz odpowiednią część nefronu opisaną literą.
A
39. Wypicie 1 litra zwykłej wody
40. Przewlekły stan nadmiernego wydzielania hormonu antydiuretycznego (ADH)y^
41. Które z poniższych stwierdzeń odnoszących się do osmozy jest prawidłowa?
(A) Gradienty ciśnienia osmotycznego są proporcjonalne do gradientu stężenia jonów przechodzących przez błony.
(B) Osmoza to przemieszczanie się wody z obszaru o wysokiej osmolarności do obszaru o niskiej osmolarności.
(C) Ciśnienie osmotyczne jest obniżane przez pompę Na‘-K*-ATP-azową.
(D) Woda zwykle przemieszcza się wbrew
©gradientowi stężeń.
Gradient ciśnienia osmotycznego wynosi zero, kiedy wszystkie cząsteczki mają zdolność przechodzenia przez błony.
42. Miejsce, w którym iloraz stężeń w płynie kanalikowym/osoczu (TF/P) dla inuliny jest najniższy. ^
43. Miejsce, w którym iloraz TF^/P^ u osoby dobrze nawodnionej jest najniższy,
44. Miejsce, w którym stężenia kwasu para-aminohipurowego (PAH) w płynie kanalikowym jest najwyższe.
45. Miejsce, w którym stężenia glukozy w? płynie kanalikowym jest najwyższe.
A