63552 skanuj0021 (99)

nych, to układy te spełniają funkcją demultiplekserów ośmiowejścio-wych.

Na rysunku 4.382 przedstawiono sposób wykorzystania dwóch dekoderów 42 do konwersji naturalnego 4-bitowego kodu dwójkowego na kod 1 z 16. Wejścia A, B i C obydwu dekoderów są połączone równolegle, a wejścia D poprzez inwerter. Z dekodera ’42 otrzymuje się (rys. 4.382b) wyjścia dziesiętne 0, 1,9, natomiast z dekodera ’42 z in-werterem — wyjścia 8, 9,15 i wyjścia 0, 1. Z tego wynika, że wyjścia 0, 1 i 8, 9 są dostępne z obydwu dekoderów.

Przez połączenie dwu dekoderów ’42 w sposób pokazany na rys. 4.383 otrzymuje się demultiplekser 16-wyjściowy.

Dekoder ’42 może być wykorzystany do zimplementowania de-multipleksera 10-wyjściowego (rys. 4.384). Do zbudowania takiego de-multipleksera, oprócz dekodera scalonego ’42 są potrzebne także dwie 2-wejściowe bramki OR.

Rys. 4.384. Schemat logiczny demultipleksera 10-wyjściowego zbudowanego z dekodera scalonego ’42

W celu zilustrowania innych niż przedstawione powyżej możliwości wykorzystania dekodera scalonego ’42, przedstawiono układy do konwersji:

a)    kody Graya na kod 1 z 10 (rys. 4.385),

b)    kodu 2*421 na kod 1 z 10 (rys. 4.386),

c)    kodu +3 Graya na kod 1 z 10 (rys. 4.387).

Rys. 4.385. Konwerter kodu    Rys. 4.386. Konwerter kodu

Graya na kod 1 z 10    2*421 na kod 1 z 10

Dotychczas przedstawiono układy dekoderów o wyjściach, na których pojawiają się sygnały o standardowych poziomach logicznych TTL. Są jednak wytwarzane dekodery scalone o wyjściach z otwartym

374