Zaopatrywanie ran w ramach pierwszej pomocy
Przystępując do udzielania pierwszej pomocy chorym, u których stwierdzamy obecność rany (lub ran) należy stwierdzić czy:
• mamy do czynienia tylko z uszkodzeniem skóry, tkanki podskórnej, powięzi, ewentualnie także mięśni,
• obrażeniom w/w tkanek towarzyszy uszkodzenie naczynia krwionośnego (naczyń), a więc czy mamy ranę z km otokiem,
• rana drąży do tkanki kostnej (złamanie otwarte).
W każdym z w/w przypadków w ramach pierwszej pomocy musimy ranę zabezpieczyć opatrunkiem jałowym, aby nie dopuścić do dalszego jej zakażenia bakteriami. Opatrunek powinien być założony starannie, aby nie doszło do jego obluzowania lub zsunięcia z rany w trakcie transportu. Przed zamknięciem rany należy spiyskać ją antybiotykiem (np.: Oxycort i/lub Neomycyna - spray). Jeżeli pomocy udziela lekarz może ostrzyknąć okolicę rany antybiotykiem z ampułki. Jeżeli natomiast stwierdzimy obecność krwotoku (żylnego, czy tętniczego), opatrunek zabezpieczający ranę jest jednocześnie opatrunkiem uciskowym tamującym krwawienie. Opatrunek taki w odróżnieniu od zwykłego, ochrania ranę (bez krwotoku - powinien być wielowarstwowy tzn. obok gazików może zawierać folię, ligninę lub watę na przemian z jałowymi gazikami).
4500-5000ml _
Ryc. 17. Ilość krwi, którą chory może utracić przy złamaniu kości: miednicy - do 5 1, kości udowej do 2,5 ł kości podudzia - do 11, kości ramiennej - do 800 ml, kości przedramienia - do 400 ml
76