skanuj0035 (122)

P Fitrry. sza pomoc:

pierwszym i podstawowym zadaniem przy udzielaniu pomocy jest przerwanie kontaktu ■ z parzącymi czynnikami oraz wstępna ocena stopnia i rozległości oparzenia,

Ł* kolejną czynnością powinno być chłodzenie oparzonej powierzchni zimną wodą, lodem przez kilkanaście minut,

- • natoparzoną twarz, brzuch, plecy można położyć gruby stale nawilżany opatrunek, co •pomoże zmniejszyć głębokość uszkodzeń i jednocześnie działa przeciwbólowo,

■ • przy małej powierzchni, w oparzeniach II i III" zakładamy jałową gazę i bandażujemy,

•    • na rozległe oparzenia nakładamy jałowe opatrunki, można również okryć poszkodowane-p goi czystymi ręcznikami, czy prześcieradłami,

przy oparzeniach głębokich należy zapewnić spokój i bezpieczeństwo, podać do picia ■< duże ilości płynów, co pomoże zapobiec wystąpieniu objawów wstrząsu,

•    przy oparzeniu rąk możliwie najszybciej zdejmujemy pierścionki czy obrączki, jeśli nie fc ma jeszcze obrzęku i pęcherzy,

•nie wolno oparzonej powierzchni smarować maściami, tłuszczem, białkiem, gencjaną lub i' innymi roztworami spirytusowymi,

•    nie należy również zdejmować z ciała zwęglonych ubrań.

•    W okresie wstępnym przy oparzeniu ponad 10% ciała u dorosłych, a u dzieci nawet 5%, największe niebezpieczeństwo stanowi uogólniona reakcja organizmu w postaci wstrząsu, spowodowanego utratą płynów ustrojowych. Powoduje to zmniejszenie się objętości krążącej krwi na skutek ucieczki osocza na zewnątrz, tzw. płacz oparzonej powierzchni.

Przełomowym momentem w przebiegu ciężkich oparzeń jest tzw. okres kataboliczny, występujący po 3-4 dniach od urazu. Dochodzi wówczas do szybkiego zużywali ia rezerw energetycznych ustroju, wyniszczenia i działania tzw. toksyny pooparzeniowej, uszkadzającej narządy. Doprowadza to do rozmaitych powikłań, które w porę nie opanowane mogą spowodować śmierć. Trzeba jednak podkreślić, że bez względu na rozległość, oparzenia II i 111° dotyczące twarzy, genitaliów, stóp lub dłoni powinny być leczone w warunkach szpitalnych. Dotyczy to także oparzeń skóry II i III⁰ okolicy stawów, ze względu na niebezpieczeństwo występowania przykurczów. Hospitalizacja obowiązuje również przy oparzeniach III⁰, obejmujących ponad 2% powierzchni ciała i oparzeniach II⁰ - ponad 10% powierzchni ciała. Oparzenia chemiczne

Oparzenia chemiczne wywołują substancje żrące, takie jak: kwasy i zasady, sole niektórych metali ciężkich, czy gazy bojowe (iperyt).

89