IMG#58 (2)

a w dolnej warstwie piasek. Podstawowym zadaniem dolnej warstwy piasku jest uniemożliwienie przedostawania się drobnych części torfu do odpływu oczyszczonych ścieków. Wyeliminowanie z zakupionego torfu pylastych części pozwala na utrzymanie w użytym torfie dużych porów, które są niezbędne dla właściwego wietrzenia złoża torfowego, oraz zwiększa jego przepuszczał-ność.

Dla wyeliminowania ew. kwaśnego odczynu ścieków oczyszczonych w torfie użyć można wyprażonego dolomitu („masa dofiltr”). Masę układa się na dnie w każdym pojemniku zawierającym torf. Grubość warstwy dolomitu wyścielającej dno wynosi ok. 5—6 cm.

Zagrodowa oczyszczalnia działająca w oparciu o biologiczne złoże torfowe powinna składać się z dwóch części. W pierwszej następuje oczyszczanie mechaniczne, które przebiegać może w typowym dwukomorowym osadniku gnilnym lub świeżowodnym osadniku Imhoffa. Tylko ścieki wstępnie oczyszczone mechanicznie mogą być poddane oczyszczaniu na biologicznym złożu torfowym. Wyższy stopień oczyszczania ścieków umożliwia odprowadzenie ścieków — po złożu torfowym — do środowiska wodnego lub gruntowego.

Ze względu na sposób doprowadzania ścieków na złoże torfowe można je podzielić na dwie zasadnicze grupy: a) z grawitacyjnym przepływem ścieków, b) z wymuszonym przepływem ścieków. Z uwagi zaś na posadowienie obiektu wydzielić można: a) złoże torfowe podziemne, b) złoże torfowe naziemne. Przykłady takich układów zaprezentowano na rys. 13-23 i 13-24.

Wymagane powierzchnie biologicznych złóż torfowych w oczyszczalniach zagrodowych podano w tabl. 13-17.

* »    ___ta

A