Mikroskopowy pomiar średnicy erytrocytów oraz badanie rozkładu średnic erytrocytów (krzywa Price- Jonesa).
I. Przebieg ćwiczenia.
1. Włożyć preparat z krwinkami czerwonymi pod mikroskop i ustawić ostry obraz krwinek.
2. Dokonać pomiaru średnic obrazów (Nj-Ni) np. n=150 erytrocytów.
II. Informacje obliczeniowe.
1. Przeliczyć średnice erytrocytów na mikrometry ze wzoru:
d = K-(N2 -N,)|pm|
gdzie K to współczynnik przeliczeniowy ( K = 0.22) .
2. Uporządkować średnice krwinek według wartości wzrastającej.
3. Podzielić krwinki na klasy, obliczając liczbę klas ze wzoru: k S Vn , gdzie n- ilość pomiarów
4. Przedział zmienności w każdej klasie obliczyć ze wzoru:
b = ^mai ~d|Htn k
gdzie da«x i dm;n oznaczają, odpowiednio, największą i najmniejszą średnicę zmierzonych erytrocytów. Otrzymane wartości umieścić w tabeli pomiarowej:
Przedział zmienności w klasie |
Liczebność w klasie ni |
(d.i. ]-[d.i. + b] | |
[data + b ] - [dmin + 2b| | |
•••• | |
[data +(k-l)bj - [d mu 1 |
5. Policzyć ilość erytrocytów n* w poszczególnych klasach i otrzymane wartości umieścić w tabeli.
6. Sporządzić wykres zależności liczby krwinek nj mieszczących się w danej klasie od granicznych wartości średnicy erytrocytów dla danej klasy. Otrzymujemy tzw. histogram. Łącząc linią ciągłą środkowe wartości poszczególnych klas otrzymujemy krzywą Price-Jonesa. Maksimum krzywa osiąga dla średniej wartości średnicy erytrocytów.
WUG