65624 skan0336

Korzystanie z arkusza kalkulacyjnego 339

temperaturę co 5 C). Teraz wpisujemy w B7 znak równości (poprzedzający wprowadzenie formuły) oraz samą formułę: =B6+5. Naciskając ENTER otrzymujemy w odpowiedzi 90. Nie ma potrzeby powtarzać tego samego dla pozostałych - arkusz wykona to automatycznie, jeśli komórkę z formułą (B7) zaznaczymy, a następnie skierujemy kursor na jej prawy dolny róg (uchwyt komórki). Kursor zmienia kształt na mały czarny krzyżyk. Przeciągnięcie go w dół, do B8, jest równoznaczne z kopiowaniem tej formuły w komórce B8, tylko teraz adres komórki w formule przesuwa się o 1 wiersz i w B8 będzie: =B7+5. Jest to tzw. adresowanie względne.

	A	B	C	D	E	F
1		a	b	c	p, mm Hg
2	Benzen (1)	6,91210	1214,64	221,20	760
3	Toluen (2)	6,95334	1343,94	219,38
4	x2(t)	t° C	/i(0	Piit)	yi(t)
5	0,00	80,1	760	292	0,00
6	0,23	85	882	345	0,10
7	0,42	90	1021	407	0,23
8	0,60	95	1177	477	0,37
9	0,74	100	1351	556	0,54
10	0,87	105	1543	646	0,74
11	0,99	110	1757	747	0,97
12	1.00	110,6	1784	760	1,00
13

Rys. Dl .2. Dane do wykresu destylacyjnego - kolumny A i B oraz E i B

W komórce C5 wpisujemy formułę do obliczenia prężności pary czystego benzenu w 80,1°C, którą później skopiujemy do następnych. Zgodnie z równaniem Antoine’a będzie to: =10^A($B$2-$C$2/($D$2+B5)). Po kliknięciu ENTER pojawia się w niej 760 (format wyniku w postaci liczby całkowitej wystarcza w zupełności). Kopiując tak zapisaną formułę do Có otrzymujemy 882 (prężność pary benzenu w 85°C w mm Hg). W przypadku stałych a, b i c konieczne było zastosowanie tzw. adresowania bezwzględnego (ustalonego), w którym zarówno znak kolumny, jak i wiersza są poprzedzone symbolem $.

Formułę z C5 kopiujemy do D5 i zmieniamy w niej adres wiersza, w^r którym znajdują się stałe (2 —> 3): =10^A($B$3-$C$3/($D$3+B5)). W odpowiedzi otrzymujemy 292 - prężność pary toluenu w 80,1°C. Skopiowanie fonnuły z D5 do