- lapidaria jako zabytkowe, zachowane cmentarze z rzeźbami i nagrobkowymi pomnikami (miejsca pamięci historycznej); obiektom tym zawsze
towarzyszy zieleń, głównie stare drzewostany.
Najbardziej popularnym rodzajem parku jest park spacerowo-wypoczyn-kowy o charakterze krajobrazowym (park angielski). Projektując i urządzając park spacerowo-wypoczynkowy, uwzględnia się następujące najważniejsze jego części składowe:
- powierzchnię zadrzewienia wynoszącą 20-30%, w tym pokrycie krzewami - 10-15%,
- trawniki parkowe zajmujące 69,5-70%,
- kwietniki i rabaty kwiatowe stanowiące tylko 0,5-1%.
W obszarze parku należy uwzględnić drogi, place, zbiorniki wodne, fontanny (maksymalnie 20% powierzchni).
Rozplanowując wnętrza parkowe, projektuje się: osie widokowe, skupiny drzew, prześwity między kępami drzew i krzewów, pojedyncze okazałe drzewa, aleje, trawniki, zbiorniki wodne. Roślinność i układy wnętrz parkowych stwarzają określony nastrój. Park może być jasny, słoneczny, o nastroju pogodnym, czemu sprzyjają duże połacie trawników, lustra wody, kwietniki lub barwna roślinność. Park cienisty, ze starym zwartym drzewostanem, zwłaszcza iglastym, stwarza nastrój powagi, a w miarę zagęszczania się staje się coraz bardziej mroczny, smutny, a nawet posępny. Dlatego okresowe przerzedzanie drzewostanu, związane z wprowadzeniem słońca do wnętrza parku, jest zabiegiem niezbędnym dla zachowania pogodnego nastroju parku.
Lokalizacja i program współczesnego parku spacerowo-wypoczynkowego. Parki należy urządzać w pobliżu zabudowy mieszkaniowej z uwzględnieniem jak największej odległości od tras komunikacyjnych o dużym natężeniu ruchu (150 m). W strukturze parku, oprócz zadrzewień i trawników, powinno się zaplanować następujące powierzchnie i elementy architektury:
- drogi i place, 8-18%,
- zbiorniki wodne, do 10%,
- układy kwiatowe do 0,5%,
- elementy wyposażenia o charakterze kulturalno-usługowym, do 1,5%, w tym: estradę koncertową (muszlę), plac na audytorium, czytelnię (kioski z prasą), place zabaw dla dzieci (pięć grup wiekowych), małą gastronomię, kawiarnię i taras taneczny wśród zieleni, urządzenia sanitarne,
- inne elementy architektury parkowej: pergole (w miarę potrzeby wzdłuż słonecznych odcinków dróg spacerowych), trejaże dla osłony miejsc o niepożądanym widoku lub w celu wydzielenia określonego terenu, fontanny, kaskady, mostki, murki i ściany oporowe, schodki, schody i spoczniki, urządzenia oświetleniowe oraz ogrodzenia, bramy i wejścia.
29