I 'klady wyzwalania iyiystorów w przekształtnikach...
Na rysunku 6.1 przedstawiono schemat blokowy układu wyzwalania tyrystorów w przekształtnikach o komutacji sieciowej. W bloku synchronizacji, który składa się zazwyczaj z transformatora obniżającego napięcia i układu detekcji przejścia przez zero, występuje ciąg impulsów synchronizujących o krótkim czasie trwania. Napięcie to steruje (synchronizuje) pracą generatora impulsów liniowo opadających bądź narastających (Uz). Podawane jest na jedno wejście komparatora, natomiast na drugie podaje się napięcie sterujące Us. Na wyjściu komparatora generowane są impulsy prostokątne (U3), których czoło zależy od chwili zrównania się napięcia liniowego i sterującego. W ten sposób dokonuje się sterowanie kąta opóźnienia wysterowania tyrystora a poprzez napięcie Us względem zera napięcia zasilającego. Impulsy z wyjścia komparatora zazwyczaj są skracane w układzie formowania impulsów - w zależności od potrzeb przekształtnika. Ostatnim blokiem układu wyzwalania jest generator impulsów bramkowych, albo zwykły wzmacniacz impulsów, który ma za zadanie wzmocnienie i zapewnienie separacji galwanicznej od wysokiego napięcia na tyrystorze. Separację tę uzyskuje się poprzez zastosowanie wzmacniacza o wyjściu transformatorowym bądź z wykorzystaniem transoptorów.
Realizacja praktyczna poszczególnych bloków wchodzących w skład układu wyzwalania zależy od użytych elementów. W początkowej fazie rozwoju energoelektroniki do wytwarzania układu wyzwalania wykorzystywano tranzystory. Obecnie w tym celu stosuje się wzmacniacze operacyjne i inne układy małej skali integracji, jak prze-rzutniki monostabilne czy komparatory. Niektóre firmy (Siemens BBC) produkują specjalizowane układy scalone, realizujące program sterowania fazowego.
Generatory impulsów bramkowych dostarczają bezpośrednio do obwodu bramkowego tyrystora impulsy o odpowiednim kształcie i parametrach prądowo-napięciowych zapewniających niezawodne załączanie tyrystora. / reguły są to impulsy prostokątne o napięciach
kilku woltów i prądach od kilkunastu do kilkuset miliamperów. Poza tym układ ten powinien zapewnić izolację galwaniczną obwodu sterowania od przekształtnika.
C)1
O
1102
IZOZ
2
Rys. 6.2. Transformatorowy wzmacniacz impulsów
Na rysunku 6.2 przedstawiono najprostszy wzmacniacz transformatorowy impulsów. Napięcie wejściowe U, steruje tranzystor T. W obwodzie kolektora tranzystora włączone jest uzwojenie pierwotne transformatora. Obwód RCD zabezpiecza tranzystor przed przepięciami. Szybkość narastania zbocza impulsu wyzwalającego dlc/dt zależy od indukcyjności rozproszenia. W celu zmniejszania tej induk-cyjności często wykorzystuje się ferrytowe rdzenie kubkowe. Czas trwania impulsów zależy od indukcyjności magnesowania. Aby uzyskać długie impulsy, należy stosować rdzeń o dużym przekroju. Wadę tę można usunąć w układzie generatora pracującego w systemie „mul-tipuls”. Schemat takiego układu zamieszczono na rysunku 6.3.
Sygnał nośny o częstotliwości około 20 kHz generowany jest przez multiwibrator bądź inny układ generatora. Uzwojenia pierwotne transformatorów bramkowych są zasilane z jednego uzwojenia wtórnego generatora przez sterowane sygnałami wejściowymi jednokierunkowe łączniki tranzystorowe. Ciągi impulsów przechodzących na łączniki wysterowują odpowiednie tyrystory. Dzięki podwyższonej częstotliwości nośnej transformatory bramkowe mają małe wymiary.
105