) uds)[ , ta- 0> ytfttf-i'- />(•*') r****!1 / O **4jLi~£lS n / • I
<z> Yi-fcC?^*- /if** l r^^-J ‘ S
45. TWÓRdZOŚĆ ADOLFA DYGASIŃSKIEGO 0*8p ~V$oi )
Grażyna Borkowska, Pozytywiści i inni, s. 129 - 131.
- najwszechstronniejszy i najoryginalniejszy polski naturalista
- daty życia 1839 - 1902; uczestnik powstania styczniowego; nie ukończył studiów wyższych z Dowodu braku pieniędzy; został guwernerem, potem kierownikiem
wyższych z powodu braku pieniędzy; został guwernerem, potem kierownikiem zakładu pedagogicznego dla chłopców, właścicielem księgarni, która wydawała dzieła źle widziane gdzie indziej.
Był głęboko prżekonany, że sfera życia publicznego to pole domagające się systematycznej pracy i aktywności, stąd angażował się w różne działania.
- przeniósł się w końcu lat 70 - tych do Warszawy gdzie zaczął być znany jako pisarz pedagogiczny i publicysta;
- pisał m. in. na łamach Przeglądu Tygodniowego - artykuł| My i nasze sztandaryi . dotyczący potrzeby budowania wspólnej świadomości społecznej. Nie poprzestawał
na hasłach. Ciężko pracował: tłumaczył dzieła naukowe, np. rozprawy Johna Stuartattutu-etf Milla, Samuela Smilesa (autor idei „wzajemnej samopomocy”), Maxa Mullera -filozofa i językoznawcy. Sam podzielał zainteresowanie dla dialektów i mowy gwarowej.
- w literaturze pięknej debiutował w 1883 opowiadaniami:[Za krowę^Wilk, psy i ludzie,\
Co się dzieje w gniazdach;
Jako artysta był uważnym obserwatorem zwierząt i rodzimej przyrody, co ma odbicie w jego tekstach:
0
liczne zbiory nowel: Nowele 1884 -1885, Z ogniw życia 1886, Z siół, pół i
lasów 1887, 2 zagonu i bruku 1889;
powieści 4s 1896, Zając 1900, Gody życia 1902.
Dygasiński to mistrz słowa osadzony w konkrecie gwarowym, a zarazem poeta,
wyśpiewujący hymn na cześć natury.
Równie doskonałe są utwory z życia wsi:
- Beldonek 1888 - opowieść o wiejskim chłopcu, który wraz z proszalnym dziadem, obchodzącym miejsca kultu i jarmarki, rozpoczyna swą podróż w świat.
j>CU/<?-rr ^