Wyniki analogicznych obliczeń temperatur reakcji palenia niektórych mas pirotechnicznych podano w tablicy 26.
Należy powtórnie podkreślić, że danych z tablicy 26 nie należy I niklować jako dokładnych; wartości temperatur palenia uzyskani* doświadczalnie przedstawiają jedynie rząd wielkości (błędy mogą dochodzić do ±10'/o).
Dane te mogą służyć jedynie do porównywania mas, których ‘■kłady różnią się wyraźnie między sobą.
Tablica 26
Obliczom temperatura palenia mas*
Nr |
Itodz.ij masy |
Skład masy % |
Tempe-r..| ara palenia o(; |
ty |
/.i pałając a |
KCIo* lii, Al |
. : łono |
:t |
folobłysknwn |
KCI()3- «:i, Mg 27 |
2S*:i» |
4, |
Inlobłyskowa |
Ha(Nt),), (»H, Mg 22 |
— 1!S5151» |
7. |
zapalająca |
Fc*03 -75. Al 27) |
2 iOO |
H |
oświetlająca |
Ba (NOj)* — 7.r), Mg 21, ldilol 4 |
~2r.(IO |
III |
smugowa |
Sr (Nt»s)» 09, Mg ’ 25, żywiczair wapnia (i |
~2.M'0 |
1 ’ |
sygnalizacyjna |
KCIOj- 57, SiCO.- 27), szelak - 18 |
1 i(K) |
dymna |
CCI, 29, Zn 2'i, NaClO, 10, Ml,U U, | ||
Si()s 2 |
'.lii,') | ||
III |
. _ |
K|I jylł ■ 72, te - 28 |
880 |
17 |
paneli, czarny |
KNO3 75, wygiel diztWUN ló, S 10 |
2280** |
• Numery kolejne mas podano według tablicy 15.
••Temperatura wybuchu wdlug N Sokołowa: Kurs lluortl wzrywczołych
♦e|«M<\io.s(to. ONTl 1937.
| 2. DOŚWIADCZALNE OZNACZANIE TEMPERATURY PALENIA
Temperaturę palenia niektórych mas dymnych można oznaczyć * niewielkim stosunkovo błędem za pomocą zwykłego termome-IfU rtęciowego.
W tych wypadkach, gdy temperatura palenia leży w granicach l(K) —600°C, można pcsługiwać się termometrem kwarcowym, w którym rtęć znajduje się pod ciśnieniem. Warunkiem uzyskaniu danych bliskich rzeczywistości jest powolne palenie mas. Pa-U nle powinno być tal. przeprowadzone, aby kulka termometru zdążyła się dostatecznie ogrzać.
Temperatury do 800—900°C można mierzyć za pomocą termo-pary żelazo-konstantan; lermopura chromel-alumel może służyć do mierzenia temperatur dochodzących do 1300 C. Przy pomiarach wyższych temperatur — do 1600°C można posługiwać się termoparą platyna-stop platyny z 10—15% rodu (temperatura topnienia platyny i771°C). Temperatury 1600—2000°C można mierzyć termoparą, której jeden z drutów skła-dia- się z irydu (temperatura topnienia 2350°C), a drugi ze stopu irydu z rutenem (temperatura topnienia rutenu 1950°C). Ta ostatnia termopara może być jedynie rzadko używana, gdyż zużywa się bardzo szybko i wskutek parowania metali zmienia- swoje wskazania.
Przy pomiarach temperatur reakcji palenia mas pirotechnicznych za pomocą termopar należy szczególną -uwagę zwrócić na bezwładność cieplną termopar i starać się ją zmniejszyć. Ponieważ proces palenia mas trwa niejednokrotnie zaledwie kilka sekund, przeto w tych warunkach uzyskanie danych zbliżonych do rzeczywistych jest możliwe tylko wtedy, gdy druty termopary nie będą osłaniane i nie będą grubsze niż 0,05—0,1 mm; bezwładność przyrządu rejestrującego — woltomierza powinna być również juk najmniejsza.
Zależność wyników pomiaru od bezwładności cieplnej termopary da się zilustrować za pomocą następującego przykładu.
akcji palenia mas dymnych o składzie:
Chloran potasowy 29%
Laktoza 21%
Barwnik organiczny — rodamina B 50%.
W zależności od średnicy drutu termopary (bez osłony) otrzymano następujące wyniki pomiarów:
Średnica drutu termopary, w mm 0,5 0,2 0,1
Uzyskane maksymalne wartości temperatury palenia, w °C 338 697 837
Autor mierzył termoparą żelazo-konstantan temperatury re
Z przytoczonych danych można wysunąć wniosek, że temperatura reakcji palenia tej masy przewyższa 837°C. Zmniejszając dalej średnicę drutów termopary można uzyskać wyniki zbliżone do rzeczywistych.
Mierząc temperatury reakcji dwóch innych mas dymnych za pomocą termopary żelazo-konstantan o średnicy drutów 0,1 mm uzyskano dane przytoczone w tablicy 27.
Na podstawie obliczeń dla temperatur palenia tych mas otrzymano wartości 1262 i 1070°C.
Hill i Sutton mierzyli za pomocą termopary Pt/Pt-Rh temperatury palenia różnych mieszanin podwójnych. Wyniki tych pomiarów zestawiono na wykresie (rys. 3).