Oddychanie w zmienionych warunkach
a u ludzi mieszkających od urodzenia na znacznych wysokościach dodatkowo zwiększa się pojemność dyfuzyjna płuc e ilość tlenu, jaka przedostaje się z płuc do krtani w jednostce czasu ■ więcej pęcherzyków płucnych, gęstsza sieć naczyń włosowatych oplatających pęcherzyki, większa pojemność płuc
■ szybkość narastania objawów hipoksji zależy od szybkości wznoszenia się na daną wysokość
□ lotnicy - 5500-6000 m n.p.m.
poddani gwałtownej dekompresji (np. uszkodzenie hermetyczności kabiny) tracą świadomość
□ alpiniści - ponad 7000 m n.p.m.
■ zdolni do powolnego wykonania wysiłku fizycznego
Na wysokości 12 000 m n.p.m. zawartość tlenu w powietrzu jest już tak mała, że człowiek nie tylko nie pobiera go już z otoczenia, ale zaczyna oddawać własny tlen przez płuca z powodu wytworzenia się odwrotnego gradientu stężeń tego gazu.
^ warunkach największego utrudnienia wymiany gazów dochodzi do takiej hipoksji i hiperkapni, że oddechy ustają zupełnie i organizm zaczyna się dusić - tzw. asfiksja lub zamartwica _) przyczyny występowania
■ uciśnięcie pępowiny w czasie porodu
■ brak O2 lub nadmiar CO2 w powietrzu wdechowym
■ zamknięcie lub nagłe zwężenie dróg oddechowych przez ciała obce. skurcz lub obrzęk
■ porażenie mięśni oddechowych lub rdzenia kręgowego
■ obustronna odma piersiowa itp.
J w przypadku braku pomocy zamartwica przechodzi w śmierć całego organizmu □ rodzaje hipoksji ze względu na przyczyny niedotlenienia organizmu
■ hipoksja hipoksyczna
D do krwi przenika za mało tlenu z powodu jego braku w powietrzu wdechowym e duże wysokości ® zmniejszona wentylacja e zmniejszona powierzchnia oddechowa płuc
ANATOMIA I FIZJOLOGIA CZŁOWIEKA