Wyłączniki są produkowane na prądy znamionowe: 8,10,13,16, 20, 25, 32, 40, 50, 63 A. Wyłączniki o tzw. charakterystyce B (zbliżonej do dotychczas stosowanej L) służą do zabezpieczenia przewodów w instalacjach mieszkaniowych, zaś o charakterystyce C (zastępujące dotychczasowe charakterystyki UiK) - do zabezpieczenia silników. Wyzwalacz elektromagnesowy o charakterystyce B powinien zadziałać w czasie ok. 0,ls przy prądzie w zakresie (3*5) 7V, zaś o charakterystyce C - przy prądzie (5+10) 7V.
Wyłączniki ochronne różnicowoprądowe są stosowane jako środek ochrony przeciwporażeniowej do wyłączania obwodu lub grupy obwodów w chwili pojawienia się niebezpiecznego napięcia dotykowego grożącego porażeniem.
Wyłącznik jako zabezpieczenie w ochronie przeciwporażeniowej jest wykorzystywany w wersji podstawowej o prądzie Iv = 30 mA. Rozwiązania o prądach 300+500 mA, reagujące na prądy upływowe i zwarciowe, służą również jako zabezpieczenie przeciwpożarowe.
W tym przypadku wyłącznik stosuje się na początku instalacji budynku np. w złączu.
Wyłącznik jednofazowy przeciwporażeniowy, np. P190 (rysunek na stronie 132 - poradnika) składa się z właściwego modułu różnicowoprądowego i łącznika rozłączającej tor prądowy i tor N.
Moduł różnicowoprądowy wyłącznika jest wyposażony w przekład -nik różnicowy Ferrantiego, w którym porównuje się prądy płynące w przewodach L i N.
Asymetria wywołana różnicą wektorową tych prądów, wynosząca kilka miliamperów, powoduje zadziałanie elementu wyzwalającego oraz - poprzez układ sprzęgający - rozłączenie zestyków głównych toru prądowego L i toru N. Przycisk kontrolny T umożliwia sprawdzenie zdolności wyłącznika do poprawnego działania.
W warunkach pracy normalnej (niezakłóceniowej) w obu przewodach płynie jednakowy prąd ale w kierunkach przeciwnych. W rezultacie pola magnetyczne obu przewodów wzajemnie się znoszą i w uzwojeniu wtórnym nie pojawia się żaden prąd.
Różnica prądów występuje w przypadku upływu prądu, spowodowanego:
• pogorszeniem się izolacji przewodów instalacji,
• uszkodzeniem izolacji odbiorników przyłączonych do instalacji,
• w wyniku bezpośredniego dotknięcia do przewodu fazowego.
Wskutek zaistnienia jednego z ww. przypadków, wówczas układ
prądowy zamyka się częściowo przez przewód neutralny N, a częściowo poprzez uszkodzoną izolację, obudowę odbiornika, a następnie przewód ochronny PE lub instalację uziemiającą.
Łącznik rozłączający tor prądowy może być wyposażony w wyzwa-lacz magnesowy i termobime talowy. Wówczas wyłącznik ochronny (róż-nicowoprądowy) jest jednocześnie wyłącznikiem nadmiarowym. Takie rozwiązanie jest stosowane w różnych typach wyłączników ochronnych np. w P191.
28. Na jakie znamionowe prądy zadziałania I produkowane są wyłączniki ochronne - różnicowoprądowe?
Wyłączniki ochronne - różnicowoprądowe produkuje się na znamionowe prądy zadziałania IM: 10, 30,100,300,500 m A (a nawet i na większe) oraz na prądy znamionowe od 16 do 224 A.
Produkowane są wyłączniki ochronne różnicowoprądowe jako 2 lub 4 biegunowe, a do specjalnych celów również 3 biegunowe. Wyłączniki 2 biegunowe produkuje się na prądy od 16 do 40 A a 4-ro biegunowe na prądy 25 do 224 A.
Wyłączniki ochronne różnicowoprądowe produkuje się w dwóch wykonaniach: z zabezpieczeniami przetężeniowymi lub bez zabezpieczeń przetężeniowych, tylko z wyzwalaczem różnicowoprądowym.
Wyłączniki z zabezpieczeniem przetężeniowym, w zakresie wytrzymałości zwarciowej podawanej na tabliczce znamionowej wyłącznika w podłużnym prostokącie (zwykle 6 lub 10 kA), nie wymagają żadnych dodatkowych zabezpieczeń.
23